1. Թե ինչու՞ ԱԺ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնող անձը արտասահմանյան ելույթներում գրեթե չէր խոսում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման անհրաժեշտության մասին։
Քաղաքական ճանապարհով Բերձորն ու Քարվաճառը հանձնած, Շուռնուխը ու էլի շատ բան հանձնած դավաճանի աջակիցը խոսում է քաղաքական ճանապարհով հող հետ բերելու մասին։
Պատերազմի արդյունքում Ռուսաստանը կտրուկ ուժեղացրեց իր ներկայությունը Հարավային Կովկասում։ Արցախում լայն ռազմական ներկայությունը Ադրբեջանը համարում է իր սուվերեն երկրում ներկայություն, դրանից զատ Ռուսաստանի վերահսկողության տակ են անցնում Ադրբեջանը Նախիջեւանի եւ Թուրքիայի հետ կապող հաղորդակցության ուղիները։
Տարածաշրջանային լայն համագործակցության ինքնախաբեությամբ տառապող շրջանակներին ուզում եմ հիշեցնել, որ նման վտանգավոր թեզերը հետեւողականորեն հրապարակ են նետվում թյուրքական քարոզիչների կողմից։
Գյումրեցիներին խայտառակելու միջոց, թե «թավշյա» տգիտություն
Այսօր Գյումրի էին այցելել ընդդիմադիր ուժերի ներկայացուցիչները Վազգեն Մանուկյանի գլխավորությամբ, ովքեր պահանջում են դավաճան Նիկոլի հրաժարականը...
ԱԺ փոխխոսնակ Լենա Նազարյանը նշում է, թե «հիմա տարբեր փորձագետներ ասում են, որ մի քանի տարի խաղաղ կապրենք, կհզորանանք, կվերազինվենք և մեր բաժին հաղթանակը կունենանք։ Կներեք, ես այս մտածողությունը համարում եմ հետադիմական և վնասակար»։
Թուրքն իր ահաբեկիչներով հանդերձ, բարեհաջող մոռացվեց, ադրբեջանի աքլորացած լիդերն էլ ամեն ինչ անում է, որ ցույց տա, թե իբր ինքն ինքնուրույն խաղացող է, ինքն է ու ինքը։
Այսօր Իսլամաբադում տեղի են ունեցել Պակիստանի, Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների եռակողմ բանակցությունները, որոնց արդյունքում ընդունված հռչակագիրը վերաբերում է նաեւ Արցախին։ Երեք կողմերը միմյանց փոխադարձ աջակցությունն են վերահաստատել Արցախի, Քաշմիրի եւ Արեւելյան Միջերկրականի հարցերում։
ԵԱՀԿ ՄԽ ռուսաստանյան համանախագահ Պոպովի այսօրվա պաշտոնական պարզաբանումը իր հիմնական շեշտադրումներով բառ առ բառ համընկնում է Արցախյան բանակցությունների մասին մեր կողմից քանիցս տրված տեղեկատվության հետ։
Ապրիլյան «մատնիչ» հանձնաժողովի մասին Վարդան Վարդանյան, Արմեն Խաչատրյան, Տիգրան Կարապետյան, Սողոմոն Սողոմոնյան, Ռուբիկ Ստեփանյան... այս անունները ձեզ որևէ բան ասացի՞ն..
Առաջիկայում Իրանի Իսլամական Հանրապետությունը դառնալու է միջուկային տերություն։ Այդ անխուսափելի զարգացումը շեշտակիորեն փոխելու է տարածաշրջանում տիրող աշխարհառազմավարական հաշվեկշիռը և ուժերի հարաբերակցությունը՝ հօգուտ Իրանի։ Հայաստանի Հանրապետությունը կարող է ստանալ կայուն և ապահով զարգացման առնվազն 10-20 տարի, քանի որ Իրանին պետք է լինելու ամրապնդել իր հյուսիսային սահմանների անվտանգությունն ու չեզոքացնել թուրանական սպառնալիքը։ Այս իրավիճակում Հայաստանն առանցքային դերակատարում և նշանակություն ունի։