Բուլկի Արամը կերավ իմ մի բերան յոնջան

Պարոն նախարար, այս հոդվածը կարդալուց հետո, հավանաբար, էլի նախարարին ոչ վայել (զարմանալի միտք եմ հայտնում, չէ՞, անկախության տարիներին այդ ո՞ր նախարարին կարելի է հիշել որպես կոռեկտ դաստիարակված մարդու, որը թերթում իր մասին տպված հոդվածից հետո անհրաժեշտ եզրակացություն է կատարում և աշխատում է շտկել բարձրացված հարցերը) սեռական բնույթի հայհոյանքներ կտաք, կփորձեք ձեր «մեծության» բարձունքից գնահատել մեկին, որին ընդհանրապես չեք ճանաչում, չեք ճանաչում նրա հասարակական դիրքորոշումը, գյուղացու հոգսերով ապրող մեկին, որովհետև նա և նրա նմաններն են այս երկրի աղը, նրա համն ու հոտը: Եվ խրամատում «լապատկայով» կռվող տղան նման մարդկանց զավակն է և ոչ թե քաղաքում, հայտնի բանաստեղծի հայտնի պոեմի խանութպան Համոյի նման մեկը կամ նրա զավակը:

Ցավոք, այսօր այդ «համոյական» հոգեբանությունը ոչ միայն չի վերացել մեր հանրությունից, այլև աճել և հասել է ընդհուպ բարձրաստիճան պաշտոնյաների, անգամ նախարար Արամ Հարությունյանին: Եթե այսօր ժողովրդի զավակը խրամատում «լապատկայով» կռվում է թշնամու դեմ, ապա նրա հայրը «լապատկայով» կռիվ է տալիս հողի հետ, որպեսզի վաստակի իր հացը հանապազօրյա և ի՞նչ… Այդ հացը (բերքը) կարող է խլել հայ բուրժուան՝ ամիսներով չվճարելով մթերված բերքի արժեքը, ասելով, թե փող չկա, մինչդեռ իր տղու հարսանիքի համար կարող է աստղաբաշխական գումարներ արտարժույթով վճարելով դրսից երգիչներ հրավիրել:

Ճիշտ է ասել պարսիկ հանճարը.
-Եվ կռվի դաշտում ճորտը մեռնում է, տերը` ճարպոտում:
Եվ այդ «ճորտի» հաշվին դու էլ ես փորձում ճարպոտել, էլ ավելի ճարպոտել: Ասելիքս հիմնավորեմ փաստերով: ՈՒղիղ տասն օր առաջ ջրպետ Կամոյին (անունը նշում եմ, որ չմտածես, թե վերացական բաներ եմ ասում) խնդրել եմ ջուր տալ 1,5 հա խնձորի և դեղձի այգին ջրելու համար: Այն էլ ասեմ, որ ամեն անգամ ջրելիս 20 (քսան) հազար դրամ փող եմ վճարում: Մեկ հեկտար խնձորի այգում առվույտ է ցանված, որից քաղում եմ 100 (հարյուր) հակ առվույտ: Պատկերացրու՝ տասն օր ջուր չկա: Այդ տասն օրվա ընթացքում ես մի բերան կքաղեի 100 հակ յոնջա (ասում եմ յոնջա, որովհետև այն քեզ համար ավելի ընկալելի կլինի): Չեմ քաղել:

Այսինքն` դու (համակարգը դու ես, դրա համար էլ շեշտը դնում եմ քո անվան վրա), կերար իմ մի բերան յոնջան: Ստացվում է՝ բուլկին քեզ քիչ է, հիմա էլ աչքդ դրել ես գյուղացու յոնջայի վրա: Հրամայել ես փակել բոլոր արտեզյան հորատանցքերը, որպեսզի խնայես էլեկտրաէներգիան, ինչո՞ւ: «Ինչու»-ն չեմ ցանկանում մեկնաբանել:
Դու բուլկի ես ուտում, կեր ինչքան ուզում ես, բայց քո աշխատաոճով մի չորացրու գյուղացու հացը: Այգեստան գյուղում արտեզյան հորատանցքերը կապարակնքվել են: Գյուղացին չի կարողանում ջրել տնամերձ հողամասերը, որ հացի հետ պանիր ուտելիս մի փոքր էլ կանաչի ունենա: Ինչո՞ւ, բարոյական ո՞ր իրավունքով, պարոն նախարար: Գյուղացին չի երազում բուլկի ուտել, բայց որպեսզի գոյատևի և «լապատկայով» հայրենիքը պաշտպանող զինվոր ծնի հանուն քո ինչ-ինչ նպատակների, մի զրկիր նրան դրանից, ախր վերջին հաշվով նա քեզ նմանների, քո զավակների ապահով կյանքն է երաշխավորում:

Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հ.Գ. Հոդվածը կարդալուց հետո կարող ես մի լավ հայհոյել, միևնույն է, այդ հայհոյանքն ավելի զորեղ չէ, քան իմ գրիչը: Ես գրչով հայրենիքն եմ պաշտպանում, իսկ դու հայհոյանքով քո դաստիարակությունն ու էությունն ես ընդգծում:
Բոլոր դեպքերում հողագործին ջուր տվեք:

Հեղինակի նյութեր

• Նիկոլին «քարշ տալու» սրբազան գործը դրված է հայ ժողովրդի վրա
• Ո՞վ է Գագիկ Ջհանգիրյանը
• Երբ այլևս չես լի­նի իշ­խա­նու­թ­յան, զին­վո­րա­կան տրի­բու­նա­լը վեր կհա­նի մեզ պար­տադր­ված պար­տու­թ­յան բո­լոր պատ­ճառ­նե­րը
• Հիմ­նա­կան մե­ղա­վո­րը հայ կա­ռա­վա­րող­ներն են
• Իմ գնա­լուց ա­ռաջ թող Հա­յաս­տա­նում ջր­հե­ղեղ լի­նի
• Ո՞րն է քո մատ­նու­թ­յան գի­նը, դա­վա­ճան պա­պի` ֆա­շիստ­նե­րին ծախ­ված ե­նո­քա­վան­ցի Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նի դա­վա­ճան թոռ
• Խրախ­ճանք ժան­տախ­տի պա­հին
• Ո՛վ մարդ­կա­յին ար­դա­րու­թ­յուն, թո՛ղ ես թք­նեմ քու ճա­կա­տիդ
• Զոհ­ված­նե­րի ա­ր­յու­նը երկն­քից կան­չում է` պա­տե­րազ­մը հասց­նել հաղ­թա­կան ա­վար­տի
• «Պրո­ֆե­սիո­նալ» «իմ­քայ­լա­կան­նե­րը» կե­րան իմ 800 հակ յոն­ջան և …
• Նի­կոլ, իսկ դու ար­դա­րաց­վե՞լ ես, մաքր­վե՞լ ես քո քրեա­կան ան­ց­յա­լից
• Վե­հա­փա՛ռ, կրկ­նեք Գևորգ Հին­գե­րոր­դի օ­րի­նա­կը, ժամն է գոր­ծե­լու
• Պատ­մա­կան դեպ­քե­րի և դեմ­քե­րի հա­մե­մա­տա­կան վեր­լու­ծու­թ­յուն
• Որոշ բա­շի­բո­զուկ­ներ փոր­ձում են զրո­յաց­նել մեր կես­դա­ր­յա պայ­քա­րի ի­մաս­տը
• Արտա­կարգ և լիա­զոր դես­պան Ար­ման Նա­վա­սար­դ­յա­նին
• Վեր­նա­գի­րը վեր­ջում թող ընտ­րի ըն­թեր­ցո­ղը (պա­խա­րա­կե­լի՞ է, որ ո՛չ գո­միկ են, ո՛չ էլ տրանս­գեն­դեր)
• ՈՒ՞ր է մեզ տա­նե­լու այս գաղջ մթ­նո­լոր­տը
• Ո՞վ դուրս թո­ղեց Ղա­րա­բա­ղը բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցից
• Ձեր հերթն էլ կգա
• Ես` որ­պես ՀՀ քա­ղա­քա­ցի, հայ­տա­րա­րութ­յուն եմ տա­լիս ժա­մա­նա­կին հորդ կա­տա­րած հան­ցա­գոր­ծու­թ­յան մա­սին

Մեկնաբանություններ