«Борис, ты не прав»

Ահագին ժամանակ ՀՀԿ գործկոմը նիստ չէր անում, ուղիղ ռեպորտաժների կարիք էլ չէր լինում: Մեծ եղավ հիասթափությունը, երբ ասին, թե օրերս ՀՀԿ գործկոմի նիստի ժամանակ ո՛չ Վարդան Այվազյանի, ո՛չ էլ այլ «քաղաքականների» խնդիր չի քննարկվել: Լսվել է լոկ օտար լեզվով, այն է` «միջազգային չափանիշներով» դպրոցների հարցը: Տարակուսելի է` տարածաշրջանը, Թուրքիան, Իրանը, Ռուսաստանը եռում են, իսկ ՀՀԿ գործկոմը` ո՛չ: Որևէ հարց, ասենք, պարոն Սարգսյան, արդյոք դիտեցի՞ք Խորեզմին (Կադիրովի ձին է), Դոնի Ռոստովում ի՞նչ ասացիք Դմիտրի Անատոլիչին, որ նա օգոստոսին գա Հայաստան` ի՞նչ է ասելու (կարծես Պուտինը Ստամբուլում ամեն ինչ ասաց): Ոչ մի նման բան:
Ասին` գործկոմի նիստի հենց սկզբից (բացակա է եղել Հրանուշ Հակոբյանը, և որպես բացառություն, նիստին ներկա է եղել ոչ գործկոմական, վերջին շրջանում «հալածյալ» Արմեն Աշոտյանը), անդրադառնալով արտաքին քաղաքական-ղարաբաղյան խնդիրներին, Սերժ Սարգսյանն ասել է` «նոր բան չկա», և քննարկումը, իսկապես, պտտվել է օտարալեզու դպրոցների շուրջ:
Դո՞ւք էլ եք հարցնում, բա դրա համար արժե՞ր ծանր տեղը թեթևացնել ու հասնել ՀՀԿ գրասենյակ: Պարզվում է` արժեր: ա) ՀՀԿ-ում ոմանք, ինչպես ԲՀԿ-ում, «մտահոգություններ» ունեն օտարալեզու դպրոցների առնչությամբ, պետք էր նրանց «փարատել»: բ) Պետք էր ցույց տալ, որ հակառուսականության «որոմով» (հիշենք, որ այդ դպրոցների դեմ դեմարշը հակառուսական «խարակտեր» ունի) իշխանական համակարգը չի տառապում:
Այդ էր պատճառը, որ նախ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն առաջինը քար նետեց, թե «այդ Խաչիկյանը ես եմ» (հա, էլի, էս Տիգրան Սարգսյանն արդեն հոգեհան է արել բոլորիս իր ռուսամետությամբ. մեկ ասում է` մաքսային միասնական գոտու մեջ, չի բացառվում, մենք էլ մտնենք, մեկ ասում է` ռուբլու, այն է` ԱՊՀ միասնական տարադրամի «մեջ» էլ կմտնենք, էն օրն էլ ՀՀ-ում Ռուսաստանի դեսպանատանը ռուսերեն էր խոսում, հիմա էլ թե` այդ նախաձեռնության հեղինակը ես եմ):
Սերժ Սարգսյանն էլ իր հերթին ՀՀԿ-ում ասել է` ինչո՞ւ այս կարգի աղմուկ` սույն դպրոցների մասով, հլը նայեք` անգլերենի (բա հո օրինակը ռուսերենի վրա չէ՞ր բերելու. նախորդ օրը «ստատիստիկա» էր տպագրվել ռուսական կայքերում, որ ռուսերենով խոսողների թիվն աշխարհում անչափ քչացել է) պրոֆեսիոնալներ Հայաստանում չունենք, մի լուրջ փաստաթուղթ է պետք լինում կազմել, մի խիստ պաշտոնական գրություն, դիմում ենք դրսի մասնագետներին, փող ենք տալիս, կազմում են:
Մի խոսքով, Սերժ Ազատիչը ՀՀ գործկոմի ամենաքաղաքական-ամենաբարձր ամբիոնից ռուսաց լեզվին, մի քանի դպրոցների տեսքով, ասել է` հա՜ (չնայած ամենամեծը լինելու է Ռուբեն Վարդանյանի` Դիլիջանում կառուցվելիք անգլիական դպրոցը):
Եվ ճիշտ է արել:
Պուտին Վլադիմիրն էլ Ստամբուլում ահագին ճիշտ հայտարարություններ արեց: Իսկ էն Միրոնովն ընդհանրապես «ճշտվեց» մեզ հետ:
Մնաց Գրիզլով Բորիսը: Նա, պարզվում է, Հայաստանում, իսկ առավել ստույգ` Գյումրիում, պետք է մասնակցեր հայ-ռուսական բարեկամությունը խորհրդանշող վերանորոգված հայտնի կոթողի բացմանը, որը նվիրված է հայ-թուրքական պատերազմում զոհված ռուս զինվորներին:
Հրաժարվեց Գրիզլովը` ռուս-թուրքական բարեկամության ֆոնին, Պուտինի ստամբուլյան «սպասումներից» առաջ մասնակցել իրենց զինվորների հիշատակը հավերժացնող կոթողի բացմանը:
Այ, եթե հիմա` ստամբուլյան գագաթաժողովից հետո գար, պարոն Միրոնովի նման ինքն էլ կսրբագրեր իր արարքը: Հաստատ:
«Անջախ» նստել էր մեր ԱԺ 334-րդ ասուլիսների վերանորոգված սենյակում, մենակ-մենակ, առանց մեր ՀՀ ԱԺ նախագահի, ասուլիս էր տալիս` խախտելով պարիտետը, գիտեր, թե գրելու ենք այդ մասին-ուրախանանք, որ Հովհաննես Արգամիչը չի մասնակցում:
Չենք գրելու:
Եվ ընդհանրապես` «Борис, ты не прав»:
«Ճշտով»: «Ֆորպոստն» էլ հետը:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ