Շնորհավոր տարեդարձդ, հերոսի հայր

2001 թվականի ապրիլի 4-ին քեռուս ընտանիքում ծնվեց երկար սպասված զավակը՝ երեք քույրերի միակ եղբայրը: Կոլյան զվարթ բնավորությամբ, բոլորին միշտ օգնելու պատրաստ, ընկերասեր երեխա էր: Հետո էլ այդպիսին լինելու էր բանակում՝ ծառայակից ընկերներին իր շուրջը համախմբող, ամուր ընկերություն ստեղծող զինվոր:

Ծառայում էր Արցախում՝ Մարտունի 3-ում:

Պատերազմը սկսվելուն պես նա իր ընկերների հետ ամենաթեժ մարտական հենակետերում էր: 33 օր շարունակ իր ընկերների հետ քաջաբար դիմադրեց ոսոխին:

Պատերազմի օրերին, երբ զանգհարում էր, ծնողների լարված հոգեվիճակը զգալով, բարձր տրամադրությամբ, վճռականությամբ լի ասում էր.

- Պապ ջան, իմ մասին մի մտածեք: Ես ախպերներիս՝ իմ ընկերների կողքին եմ: Պիտի կռվենք, որ ստոր թշնամուն արժանի պատասխան տանք:

Վախենալ հասկացությունը մեր եղբոր համար չէր։ Եվ քեռուս` Պարույր Նիկողոսյանի տանը մեր ժպտացող հրետանավոր հերոսի մասին բոլոր զրույցները սկսվում և ավարտվում են բանակում ծառայելու ժամանակ ասած նրա խոսքերով.

- Պապ ջան, հայ տղան պիտի ծառայի։ Եթե բանակ չգնաց, չիմացավ, թե սահմանը, հողը ինչ է, էլ նա ի՞նչ տեսակ տղա է։

Մեր եղբայրը գիտեր սահմանի ու Արցախի արժեքը։ Գիտեր և արդեն պատերազմի օրերին ծնողների հետ հերթական` այդ մի քանի հատիկ ` սպասված ու թանկարժեք րոպեների ընթացքում հերթական հեռախոսազանգի ժամանակ ասել էր.

- Հենց պատերազմը վերջանա, բոլորդ գալու եք այստեղ` Արցախ, որ տեսնեք, թե ինչպիսի հող ենք պահել։ Ես ձեզ շատ բան ունեմ պատմելու այս պատերազմի մասին:

...Կոլյա Նիկողոսյանի անմահության ուղին սկսվեց 2020 -ի հոկտեմբերի 31-ին՝ իրենից հետո թողնելով հավերժ սպասում և կարոտ:

Այսօր նրա հայրիկի` Պարույր Նիկողսյանի ծննդյան տարեդարձն է:

Խոնարհվում ենք քո առաջ, հերոսի հայր, մեր սիրելի քեռի: Եղիր առողջ: ՈՒզում ենք, որ լինես ամուր, որովհետև քեզ այդպիսին կուզենար տեսնել մեր լուսավոր եղբայրը:

Եղիր ուժեղ, քեզ հետ միասին շարունակենք ապրեցնել մեր հերոս եղբորը, ով այլևս անմահների գնդի մարտիկ է և պատկանում է ազգին ու գալիք սերունդներին:

Հասմիկ ՊՈՂՈՍՅԱՆ

Լուսանկարներ

Մեկնաբանություններ