ՀՀ կառավարություն կոչված խունտան այսօր (26.10.2023 թ.-irates.am) տարածել է մի քարտեզ հրավիրատոմս, որով իբր թե «խաղաղության խաչմերուկ» նախաձեռնությամբ է հանդես գալիս։

Պետականության կայացման հետ կապված պրոբլեմների լաբիրինթոսում մերոնց և ոչ միայն մերոնց համար շատ կարևոր է սթափվել և դուրս գալ ինքնախաբեության թակարդից և ցանկությունը իրականության հետ շփոթելուց առաջացող թյուրիմացություններից։

Մի քանի օրում Արցախի հայաթափմանը նախորդել է ինն ամսվա շրջափակման փուլը, որը մեր պետականության ամենամութ, ամենաստվերային պրոցեսների փուլն է։ Այդ փուլից շատ բաներ գաղտնի են, շատ բաներ՝ անհասկանալի, դրանք գուցե հետագայում կբացահայտվեն, շատ բաներ գուցե մնան պատմության գերեզմանում, բայց կան նաև ակնհայտ փաստեր, կա հրապարակային վերլուծության համար անհրաժեշտ բազա։

Գիտե՞ք կրկնակի ցավը որն է. որ մենք նախ դավաճանել, պարտվել ենք ինքներս մեզ և հետո նոր՝ պարտվել ենք ոչ թե ուժեղ ու մեզ գերազանցող հակառակորդի, արժանի առաջնորդի ու ստրատեգի, այլ հոգեբանական մի շարք բարդույթներով, չինքնահաստատված, «աբիժնիկ» մի լակոտի:

Մարդկանց վարքի, պահվածքի ու, ընդհանրապես, նրանց գործունեության իմիտացիան կյանքի ու հարատևելու պրոցեսի անբաժանելի մասն է կազմում։

Յուրաքանչյուր անձ, անկախ իր հասկացողության, գիտելիքների ու պրակտիկ կյանքում դրանք կիրառելու հմտությունների մակարդակից, ձգտում է հասարակական կյանքի տարբեր ու իրեն հասանելի մակարդակներում գրավել և շարունակաբար ունենալ հնարավորինս ազդեցիկ դիրք։

Ամենավտանգավոր ենթամշակույթը կրթված տխմարների ենթամշակույթն է։

Հայաստանի ողնաշարը վտանգված է: Մինչ քաոսի ու պերմանենտ սթրեսի ենթարկված, պառակտված, այլայլված ու հիասթափված ժողովուրդը կքննարկի, թե Պուտինն ինչ ասաց, Բատյան ինչ հեգնեց, Էրդողանն ինչ ակնարկեց, Ռաիսին ինչ հուսադրեց, Իրանի Հեղափոխության պահապանների կորպուսի հրամանատարն ինչ պատրաստակամություն հայտնեց, Միշել-Մակրոն-Շոլց եռակոմբինացիան ինչ հավաստիացումներ տվեց և թե ԵԽԽՎ-ում մերոնք ինչպես Ադրբեջանի ներկայացուցչի «պորտը տեղը դրեցին»՝ ԱՄՆ Պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը մի խումբ կոնգրեսմենների զգուշացրեց, որ առաջիկա շաբաթների ընթացքում Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի հարավ ներխուժելու իրական վտանգ կա:

Անկասկած է, որ բոլոր մարդիկ, անկախ իրենց կյանքի պայմաններից, ինչպես նաև կենդանական աշխարհի բոլոր ներկայացուցիչները ձգտում են իրենց գոյության հարատևմանը։

Մարդկանց գործունեությունն ու վարքը գտնվում են «միայն ինձ», «ոչ ինձ, ոչ քեզ» ու «և ինձ, և քեզ» սկզբունքների արանքում ինչ-որ տեղ, և այդ ինչ-որ տեղն էլ որոշում է ժողովրդի ճակատագիրը։