Ադրբեջանի առաջատար քաղաքական գործիչներից մեկը՝ Իլհամ Շահին օղլին գրում է. « ..մենք հարգում ենք Ռուսաստանին, բայց հիմա պետք է գտնվենք ուժեղի, հաղթողի, Արևմուտքի կողմում, որ լուծենք մեր խնդիրները»: Մեջլիսի պատգամավոր Մուսաբեկովը հայտարարում է «Ռուս-իրանական ավանտյուրան ձախողեցինք...»:

Թյուրիմացությունների մեջ գտնվող մարդկանց մի շերտ կա, որոնց թվում է, թե աշխարհում նոր բան չկա, ամեն մի նորը կրկնվող հինն է։

Կա ստրկամտության մի վատթարագույն տեսակ, երբ մարդը մտասևեռված կերպով որևէ գաղափարի ստրուկն է դառնում։

Երբ հեռվից շարունակ դժգոհում եք` արցախցիք ինչու՞ են լռում, արցախցիներն ինչու՞ մի բան չեն անում, գոնե նվազագույն պատկերացում ունե՞ք, թե ինչ ասել է չորս կողմից շրջափակման մեջ գտնվող, պաշարված մի բուռ ժողովուրդ։

Ապշեցուցիչ է այս մարդու իրավիճակային անադեկվատությունը. իր պաշտոնավարման ընթացքում, իր սխալների հետևանքով 120 հազար հայ հայտնվել է շրջափակման մեջ, նրանց սպառնում է, իր իսկ խոսքերով, «էթնիկ զտման, ցեղասպանության վտանգ», իսկ ինքը այսօր խոսում է «երկրի պատմության մեջ մի աննախադեպ իրադարձության» մասին. նվազագույն կենսաթոշակը դարձել է 36 հազար դրամ։

Հայաստանի և Արցախի դեմ պատերազմը փաստացի ունի 1988-ից սկսած չդադարող, բայց փուլային բնույթ։

Ստացվում է, որ հայ ժողովրդի, նրա էլիտաների միակ հույսը արցախահայության վճռականությունն է. թե´ Հայաստանը, թե´ հայկական աշխարհը պասիվ դիտորդի դերում են։

Հայաստանի քաղաքական վերնախավի ճնշող մեծամասնությունը չի հասկանում Երևանի քաղաքապետի առաջիկա ընտրությունների իրական իմաստը և այս գործընթացին նայում է զուտ «ներքաղաքական պայքարի» տրամաբանության մեջ։

Տեսեք ինչ է ստացվում. իսրայելական ծագմամբ մի հոգի, որի ընտանիքը ռուսախոս է, որի հարազատը բիզնես է անում ռուս եւ ռուսախոս տուրիստների վրա, իսկ մյուսը՝ ռուսական թանգարանում աշխատում, որը մարդկանց հետ շփվում է ռուսերեն, որը տարատեսակ հարցերով Հայկական պետական և ոչ պետական հիմնարկներ դիմելիս խոսում և գրում է ռուսերեն, որն ուղիղ կերպով կապված է Աննա Հակոբյանի ֆոնդի հետ (փող է հավաքում էդ ֆոնդի համար), որի շրջապատը գերազանցապես ռուսախոսներ են, որը իր սոցիալական էջում հիմնականում ռուսերեն է շփվում, որը россотрудничество-ի նախկին ակտիվիստ է (էս շարքը կարելի է երկար շարունակել), որոշում է մի տեսանյութ պատրաստել՝ ինչ-որ բարի աշխատողի մեղադրելով, թե ինչու չի խոսում հայերեն։

«Ես Ալիևի վրա ավելի շատ ճնշում եմ գործադրել և գործադրում, քան նույն ինքը՝ Փաշինյանը: Հարցը Փաշինյանն է: Ես Արցախի հարցով միակն եմ, որ հստակ կեցվածք ու պատգամ ունեմ». Ֆրանսիայի նախագահ՝ Էմանուել Մակրոն: