«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Բացահայտումներ բանտից

Բացահայտումներ բանտից
10.12.2023 | 10:05

ՊՊԾ գնդի գրավումը և իմ ապստամբության գաղափարը առաջացել էր քառօրյա պատերազմից հետո: Քառաօրյա պատերազմը, ինչպես և քառասունչորսօրյա պատերազմը պայմանավորված էին: Պայմանավորված էր նաև մեր` հիմնական անկեղծ ապստամբներին մոլերեցմաբ ՊՊԾ գունդ մտցնելը: Այս իրադարձությունների ծիրի ներքո ես անմեղ դատապարտյալ Արմեն Բիլյանս նախաձեռնել եմ հոդվածների շարք` «ՊՊԾ գնդի գրավումը և Արցախի հանձնումը» խորագրի ներքո, որը կհրապարվի որոշ պարբերականությամբ:

  1. Արդարության ու օրենքի ոտնահարում և դավաճանություն

Սույն թվականի դեկտեմբերի 10-ին կլրանա Վերաքննիչ դատարանի կողմից ինձ 25 տարվա ազատազրկման անօրինական և արդարությունը բռնաբարող դատապարտման երկրորդ տարին: 2021 թվականի այս օրը Վերաքննիչ դատարանը, օրենքի կոպիտ խախտումներով և առանց ՈՐԵՒԷ ապացույցի ինձ «մեղավոր» հռչակեց 2016 թվականի հուլիսի 17-ին «Սասնա Ծռեր» խմբավորման կողմից ոստիկանության Երեւանի ՊՊԾ գնդի գրավման ժամանակ ոստիկան Գագիկ Մկրտչյանի իբր սպանության համար:

Ես բացարձակապես առնչություն չեմ ունեցել Մկրտչյանին պատահածի հետ ու այդ մասին գիտեն դեպքին ծանոթ բոլոր կողմերը՝ դեպքի վայրում գտնվող և չգտնվող «Սասնա Ծռերի» անդամները, ոստիկաններն ու ոստիկանությունը, քննիչները, դատախազությունը, դատավորները և անարդար մեղադրանքը հովանավորող քաղաքական համապատասխան ատյանները:

Իմ նկատմամբ մեղադրանքի առաջադրումն ու մեղավոր ճանաչումը գործի թերի նախաքննության և թերի դատաքննության արդյունք չեն: Դրանք մի կողմից օրվա իշխանությունների ու մյուս կողմից Ժիրայր Սեֆիլյանի ու նրա մի քանի մեղսակիցների միջեւ գիտակցաբար կայացված հանցավոր համագործակցության արդյունք են: Ես այդ մասին լրատվամիջոցներում մանրամասն անդրադարձել եմ 2022 թվականի հունվարի 20-ին:

Ոստիկան Մկրտչյանը գնդի գրավման առաջին պահերին թեւից վիրավորվել էր խմբի անդամներից մեկի անզգուշաբար արձակած փամփուշտից: Այնուհետեւ նա իր ոտքերով դուրս էր եկել գնդի տարածքից: Լինելով շուրջ մեկ ամիս գիտակից վիճակում հիվանդանոցում իրավապահ մարմինների կողմից չէր հարցաքննվել իր հետ պատահածի կապակցությամբ: Մեկ ամիս անց, նա մահացել էր ... որովայնից ստացած առեղծվածային վերքի բարդություններից: Թե ինչպես գնդի տարածքում թեւից վիրավորված ոստիկանը մի ամիս անց մահացավ որովայնային վիրավորման բարդություններից և ում էր պետք, որ ոստիկան Մկրտչյանը առանց հարցաքննվելու մահանա, շատ լուրջ հարցեր են, որոնց պատասխանները պետք է անպայման գտնվեն: Բայց իմ նկատմամբ անարդարությունն սկսվում է նրա վիրավորումն ինձ վերագրելու իրողությունից:

Ես ոչ միայն չեմ եղել Մկրտչյանին վիրավորողը, այլ չէի էլ կարող լինել, որովհետեւ դեպքը տեղի ունեցած պահին դեպքի վայրից՝ փակ սենյակից տասնյակ մետրերով հեռու եմ գտնվել: Ավելին, դեպքի մանրամասներին ծանոթ վերոնշյալ բոլոր կողմերին հայտնի է նրան անզգուշաբար վիրավորած անձի ինքնությունը:

Դավադիր մեղադրանքը ինձ վերագրվեց սկզբից՝ 2016 թվականի աշնանը: Բայց Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատաքննության ժամանակ իմ դեմ ներկայացված բոլոր կեղծ «ապացույցները» հերքվեցին և 2021 թվականի փետրվարի 24-ին դատարանն անհերքելի հիմնավորումներով ինձ արդարացրեց Մկրտչյանի սպանության մեղադրանքից: Իսկ վերաքննիչ կոչվող դատարանը, առանց նոր քննություն իրականացնելու, առանց որեւէ ապացույց ներկայացնելու բեկանեց Առաջին ատյանի որոշումը ու ինձ մեղավոր ճանաչեց:

Չնայած Առաջին ատյանը սպանության գործով ինձ արդարացրել էր, այնուամենայնիվ դատապարտել էր 9,5 տարվա ազատազրկման՝ ՊՊԾ գնդի գրավման առնչվող այլ մեղադրանքների կապակցությամբ: Այդ մեղադրանքներից մեկը վերաբերվում էր գնդի տարածքում գտնվող բանկոմատի թալանի հայտնի դրվագին, որի հետ եւս ես բացարձակապես առնչություն չեմ ունեցել, բայց կրկին դավադրաբար մեղադրվել եմ՝ ուրիշների հետ միասին:

Ես շուրջ 7 տարի է գտնվում եմ անազատության մեջ, այսինքն հատել եմ 9,5 տարի վճռի ավելի քան 2/3-ը, և եթե չլիներ 25 տարվա անարդար վճիռը` սպանության կեղծ մեղադրանքի, արդեն իսկ ենթակա կլինեի վաղաժամ ազատման:

Մի քանի օրից, դեկտեմբերի 14-ին ես կդառնամ 50 տարեկան: Նշանակում է եթե անարդար վճիռը չբեկանվի, անազատության մեջ պետք է մնամ մինչեւ համարյա 70 տարեկանս: Դա համարյա ցմահ բանտարկություն է:

Եթե մինչեւ 2018 թ. իմ նկատմամբ անարդարությունը Սերժ Սարգսյանի վարչակարգի ու Ժիրայր Սեֆիլյանի ու նրա ընկերների հանցագործ համագործակցության հետեւանք էր, ապա 2021 թվականի դեկտեմբերի 10-ի վճռով և այդ անարդարությունը չվերացնելու փաստով դրան միացավ պաշտոնապես Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը ևս:

Հիշեցնեմ.

2016 թվականի հուլիսի 17-ին «Սասնա Ծռեր» խմբավորման անդամներից բացի ՊՊԾ գունդ մտցրել էին նաև Նիկոլ Փաշինյանին:

Հաջորդիվ կանդրադառնամ Ժիրայր Սեֆիլյանի դավաճանությանը: Հետո՝ Նիկոլ Փաշինյանին ու նրա «արդարադատությանը» և իհարկե Սերժ Սարգսյանին:

Արմեն ԲԻԼՅԱՆ

«Արմավիր» ՔԿՀ

8 դեկտեմբեր, 2023 թվական

Դիտվել է՝ 3671

Մեկնաբանություններ