2013-ի փետրվարի 18-ի ընտրություններից հետո ինքս ինձ համար պարզեցի, որ Հայաստանում շուրջ 600 կամ 700 հազար մարդ է ապրում, և այդ մարդիկ Հայաստանի այսօրն ու ապագան են։ Ես հարգում եմ այդ մարդկանց։
Ես պարզեցի, որ «Ժառանգություն» կուսակցությանը չպատկանող շատ ու շատ քաղաքացիներ, հատկապես ՀԱԿ-ից, տղամարդու պես կասեցրել կամ փորձել են արգելել ընտրակեղծիքներն ու այլ անօրինություններ (այն դեպքում, երբ որոշ «ժառանգականներ» 30 արծաթով ծախվել են)։ Այդ մարդիկ նույնպես Հայաստանի ներկան ու ապագան են։ Այդ մարդկանց ևս խորապես հարգում եմ։
Ես պարզեցի, որ Հայաստանում կան, այսպես կոչված, կուսակցություններ, քաղաքական ուժեր, որոնք ընդամենը մեռած հոգիների հավաքածու են։ Ես երբեք չեմ հարգել կենդանի օրգանիզմներում պատսպարված մեռած հոգիներին։ Ցավակցում եմ դրանց:
Ես կրկին համոզվեցի, որ ներկայիս քաղաքական «էլիտայի» մասին ունեցած իմ կարծիքը երբեք չի կարող փոխվել։ Սրանց չեմ ցավակցում։ Զզվում եմ սրանցից:
Ես պարզեցի նաև, որ ամեն ինչ դեռ կորած չէ։ Անկախ հետագա զարգացումներից, համոզված եմ, որ Հայոց երկիրը դեռևս կարելի է փրկել:
27.09.2024
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am |