Ինչպես գիտենք, Հունիսի 1-ը Երեխաների պաշտպանության համաշխարհային օրն է։ Ըստ իս, արդեն ժամանակն է նաև երեխաների փրկության օր սահմանելու։ Ինչո՞ւ։ Մանուկների առաջին «խոսքը» լացն է՝ ծննդյան իսկ պահից։ Եկեղեցու սուրբ հայրերն ասում են, որ դա մարդու կրելիք ապագա վշտերի, տառապանքների ու վերջում էլ մահվան սարսափն է խորհրդանշում։

Ծերունի վանականը բոստանն էր փորում, որ լոլիկի մի քանի թուփ տնկի։ Նրան մոտեցավ մի այցելու և հետաքրքրվեց. -Ի՞նչ ես անում։ -Խոստովանության եմ ենթարկում սեփական բանջարանոցս,- արձագանքեց ծերունին։

Հիսուս Քրիստոսի երկինք համբարձումից ուղիղ տասն օր հետո կատարվեց այն, ինչ Տերն էր խոստացել Իր գնալուց առաջ. «Եթե Ինձ սիրում եք, կպահեք Իմ պատվիրանները. և Ես պիտի աղաչեմ Հորը, և Նա մի այլ Մխիթարիչ պիտի տա ձեզ, որպեսզի հավիտյան ձեզ հետ բնակվի Ճշմարտության Հոգին» (Հովհ., ԺԴ, 15-17):

Տե՛ր, երկնքի ու Քո առաջ ասում եմ` կանգնելու եմ, ՈՒ Դու ինձ առաջնորդելու ես:

Կկործանվի Սամարիան, որովհետև նա իր Աստծու դեմ դուրս եկավ. նրանք սրով կընկնեն, նրանց ծծկեր երեխաները քարի կզարնվեն, և նրանց հղի կանայք կպատռվեն։ Դարձի՛ր, Իսրայե՛լ, դեպի քո Տեր Աստվածը, քանի որ տկարացար քո անօրենությունների մեջ։

Վանգայի անունը գրեթե ողջ աշխարհին է հայտնի, քանի որ իր 55 տարվա ակտիվ կյանքի ընթացքում նրան այցելել է մոտ հարյուր միլիոն մարդ. հսկայական թիվ մեկ մարդու հետ հարաբերվելու համար, որը եղել է կույր ու իր քաղաքից ոչ մի տեղ չի գնացել։ Նրա այցելուների շարքում են եղել աշխարհին հայտնի շատ մարդիկ, սկսած թագավորներից, շեյխերից, մեծահարուստներից, քաղաքագետներից, վերջացրած կինոաստղերով, որոնց կյանքը, ինչպես գիտենք, մեծ մասամբ խառնակ է լինում։ Մի անգամ էլ Վանգան Ռուսաստանի պրեզիդենտ Բորիս Ելցինին է դիմել, որ գա իր մոտ. գաղտնաբար մի կարևոր լուր ունի հաղորդելու, բայց Ելցինը, խորագետ գտնվելով, մերժել է նրա առաջարկը։

Բարի Հովիվ, Արի ու արածեցրու մոլորված գառներիդ, Մի թող, որ անդունդը կալի նրանց:

Իրենց շահը մտածեցին, չարիք են խորհում իրենց անկողիններում և առավոտ կանուխ կատարում են այն, քանի որ իրենց ձեռքը չբարձրացրին դեպի Աստված։ Աչք էին տնկում հանդերին, հափշտակում որբերին, բռնագրավում տները, հափշտակում էին մարդուն և նրա տունը, մարդուն և նրա ժառանգությունը։

2000 թ. Գաբրիել Գարսիա Մարկեսը ծանր հիվանդ էր և մոտալուտ մահվան սպասումով հրաժեշտի նամակ է ուղարկել Մեքսիկայում, Պերուում, ՈՒրուգվայում, Արգենտինայում, Բելառուսում բնակվող ընկերներին: Բարեբախտաբար, Տերը տվեց նրան իր խնդրած «կյանքի ևս մի պտղունցը»:

Այս հրապարակման վերտառությունը կարդալուց հետո ծխողները, ամենայն հավանականությամբ, կփորձեն ծխելու իրենց մոլուցքն արդարացնող տողեր փնտրել: Իսկ չծխողները, զարմացած, կկարդան, որ հակադրվեն իրենց իմացած ծխելու վնասակարության իմացությամբ: