Ինձ թվում է՝ Օձունի վանքը Հայաստանի ամենաթերագնահատված սրբություններից է՝ նույնքան թերագնահատված, որքան գյուղի ամենանշանավոր ծնունդը՝ Սուրբ Հովհան Գ Օձնեցի Ամենայն հայոց կաթողիկոսը (VII-VIII դդ.)։
Օձնեցուն թերևս կարելի է համարել Հայ իրավունքի կնքահայրը, որովհետև հենց նա՛ է ամբողջացրել «Կանոնագիրք Հայոց»-ը՝ հայ իրականության առաջին օրենսգիրքը։
Սակայն դա նրա վաստակի միայն փոքր մասն է, թերևս հենց նրա՛ հետ կարելի կապել հայ ինքնության «ճարտարապետական հորինվածքը»՝ հակաքաղկեդոնական-հակաունիվերսալիստական-հակակայսերական բուն փիլիսոփայությունը։
Ռուբեն ՄԵԼԻՔՅԱՆ
Հ.Գ. Երբ այցելեք Օձունի վանք՝ աչքաթող չանեք Տիրամոր ու Մանուկի վաղ միջնադարյա հոյակերտ որմնաքանդակը, որ հիմա զետեղված է Սուրբ Ավազանի մոտ՝ հյուսիսային պատին։