Արևելահայ աշխարհաբար գրականության հիմնադիր, «Վերք Հայաստանի» հեղինակ Խաչատուր Աբովյանի թոռ Կոնստանդինի վերաբերյալ 1897 թ․ փետրվարին Թիֆլիսի «Արձագանք» թերթը այսպիսի լուր տպագրեց․ «Կրթական ասպարիզում իւր բարեգործութեամբ յայտնի մեծ․ պ․ Աղէքսանդր Մանթաշեանը որոշեց Խաչատուր Աբովեանի անդրանիկ թոռ Կոնստանդին Աբովեանին, որ մի 18 տարեկան երիտասարդ է և իւր միջնակարգ ուսման ընթացքը առաջիկա մայիսին աւարտում է Գէորգեան ճեմարանում, իւր թոշակաւոր ընդունելով, ուղարկել Գերմանիա, բարձրագոյն ուսում ստանալու համար»։

Նայե՛ք տեսանյութը և՞… Զգուշացե՛ք, դռները փակվում են:

Եվ այդ ծնունդը միայն երկնքում չէր նշվում։

«ՄՈՒՆՔ» տեխնադպրոցի համայնքը պետք է իմանա, որ իրենք մտահղացել, նախաձեռնել ու իրականացրել են Անկախության Բանակի հրամանատար Լեոնիդ Ազգալդյանի մինչ օրս չիրագործված ծրագրային նախաձեռնություններից մեկը։

Երբ զարմանում եք, թե 1915թ. այդ ինչպես էին հազարավոր հայեր գրեթե կամավոր լքել իրենց տները և, ընդամենը մի քանի տասնյակի հասնող թուրք ասկյարների ուղեկցությամբ, անապատներով հնազանդ քայլում դեպի անխուսափելի մահ, հիշեք, որ նրանց ներշնչել էին, թե դա արվում է հանուն իրենց փրկության...

2020 թվականի պատերազմից 25 օր առաջ այսպիսի լուսանկար ու տեքստ էր հրապարակել՝ հազարավոր լայքեր հավաքելով։ Այսպես նա մոտեցնում էր պատերազմը...

Թուրք կառավարութիւնը և Իթթիհատի Պոլսոյ կեդրոնը առանձինն հայ ժողովուրդին տեղահանութենէն առաջ իսկ գաւառները հրահանգ ղրկած էին գրաւելու տարագիրներու ոչ միայն անշարժ կալուածները, այլ բովանդակ շարժուն ստացուածքը` դրամ, գոհարեղէն, ապրանք, թանկագին քարեր, կարասիներ և այլն: Այսպէս ալ եղաւ: Մինակ տուներու մէջ գտնուածով չբաւականացան:

Արևելյան կամ ներկայիս Հայաստանի գոյությունն էապես վտանգված է այսօր:

Էրիկ Հոբսբաումի համար քսաներորդ դարը սկսվում է 1914 թվին, ավարտվում՝ 1991 թվին:

Հարավկովկասյան աշխարհաքաղաքական համայնապատկերը 1920-1928 թվականներին. Վրաստան՝ դեպի Արևմուտք, Ադրբեջան՝ դեպի Թուրքիա, Հայաստան՝ դեպի Արևմուտք (սրտատրոփ սպասում առ Սևրի պայմանագիր): Իսկ Ռուսական կայսրության տարածքում արյունալի քղաքացիական պատերազմ է...