Վրեժը քաղաքական կատեգորիա չէ

Նախագահական ընտրություններով զբաղված` չենք նկատում, թե ոնց է վերաձևվում մեծ աշխարհը մեր շուրջը և մեր «ներսում»:
Նախ` մեծ կռիվը, եթե այդպիսին կար, ասում են` ավարտվեց: Խոսքը Ռոտշիլդների և Ռոքֆելլերների «կորպորացիաների» միացման մասին է, եթե նման տարանջատում ընդհանրապես գոյություն ուներ: ՈՒ թե այդպես, ապա նշանակում է, որ Ռուսաստանի գործերն առանձնապես լավ չեն:
Բոլոտնյայայում այս ցրտին ոտքի ելած ռուս հասարակությունը, ոչ անհայտ Ֆրիդմանի հրաժարականը, Պուտինի վերջին տապալված ասուլիսը, իշխող ծերակույտի հավաքները եվրոպաներում առ այն, որ Պուտինը «մաչոյից» վերածվել է «bad boy»-ի ու, կռունկների հետ թռչելուց, հարբեցող Դեպարդիեին ընդունելուց զատ, շատ բանի ընդունակ չէ, ասել է` նա այլևս անկարող է դառնալու իրենց բիզնեսի և շահերի երաշխավորը: Որն էլ միագումար է դառնում` հարցականի տակ դնելով նաև պուտինյան` Եվրասիական և Մաքսային միությունների իդեա-ֆիքսերը:
Բայց դե, ինչպես ասում են, չկա չարիք առանց բարիքի:
Այսպես, օրերս հայտնի դարձավ, որ Պուտինը հանձնարարել է, որ Հայաստանի հետ կնքվելիք ռազմատեխնիկական պայմանագիր նախապատրաստվի, որն էլ, որոշ գնահատումներով, Հայաստանի հետ փոխհարաբերությունները «վասալականից» քաղաքականի վերածելու իմպուլսներ ունի իր մեջ:
Մենք, իհարկե, այդ մտքերը հնչեցրածների չափ լավատես չենք Ռուսաստանի հարցում, այնուհանդերձ, երկրորդենք, որ Ռուսաստանն իր ամենաերջանիկ օրերը չէ, որ ապրում է վերջին շրջանում: Եվ դա է պատճառը, որ նա մեզ «վերցրել իր գիրկը» ու, ստալինյան ոճով («ժողովուրդների հայրը» խնամքով շոյում էր իր հրամանով գնդակահարված բոլոր «սարատնիկների» որբ մնացած զավակների գլուխները), շոյում է նաև մեր գլուխը, այդ պայմանագրով մեզ տալով էժան զենք: Այդ թվում` Ս-400: Իհարկե, եթե դրանք մարդ սպանելու «գործիքներ» չլինեին, կարելի էր հուզմունքից խեղդվելով` գետնախոնարհ շնորհակալություն հայտնել մեր ռազմավարական գործընկերոջը:
Բայց դե, մեծ քաղաքականությունը մեծ պրագմատիզմ է, և մեր չոբանբայաթու «զահլան» ոչ ոք չունի, ուստի փորձենք հասկանալ` ինչու էժան զենք, և ինչու` այս պահին:
ա) Տարածաշրջանը, աշխարհը վերաձևվում են. Հայաստանը ՀԱՊԿ-ի անդամ է, չի կարելի բացառել ռազմական էսկալացիան տարածաշրջանում, ուր Թուրքիայում երեկ-մյուս օրը տեղադրվեցին հակաօդային կայաններ: Չի բացառվում, որ ղարաբաղյան սառած հակամարտությունն այդ ամենի արդյունքում ևս «տաքանա», ուստի Ռուսաստանը նախ` փորձում է մեր միջոցով աշխարհին հասկացնել, որ ինքը ներկա է այս տարածաշրջանում, և այդ ներկայությունը «հարատև» է: Ապա և` պատրաստ լինել այդ զարգացումներին:
բ) Ռուսաստանը շատ «փիս» է նեղացել Ադրբեջանից, որ թույլ չտվեց Ռուսաստանին Գաբալան շահագործել` անիրականանալի պայմաններ դնելով իր առաջ: Կրեմլը ռազմաքաղաքական վրեժ է լուծում ազերիներից, չնայած վրեժ լուծելը նույնպես քաղաքական կատեգորիա չէ:
գ) Մոսկվան ավանս է տալիս մեզ` Եվրասիական ու Մաքսային միություններին անդամակցելու, առաջիկայում իր կողմից հայաստանյան գազի գնի բարձրացումը սուբլիմացնելու, նախագահական ընտրություններն «անսապոգ» դարձնելու համար:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ