Երբ պետականության հիմքերը խարխլվում ու քանդվում են, երբ միջազգային իրավունքի տեսանկյունից պետության սուբյեկտայնության փաստացի կորստի գործընթաց է ընթանում, թվում է, թե հանրության համար հենց դա պետք է դառնա բուռն հասարակական-քաղաքական բանավեճի և համախմբման ակնկալիքով լայն քննարկման առարկա։ Սակայն իրականում ամեն ինչ այլ կերպ է մեր երկում։
Ինչքան էլ մարդկայնորեն հասկանում եմ ընդդիմադիր պայքարի որոշ առաջնորդների սրտացավությունը և անկեղծությունը, ժամանակն է ասելու մի դառը ճշմարտություն, որը բացահայտում և ապացուցում է, որ այս տեսքով ընդդիմադիր շարժումները դատապարտված են։
Ալիևը երեկ ո՞ւմ է շառաչուն ապտակ հասցրել՝ Նիկոլի՞ն, թե բոլոր նրանց, ովքեր հավատացին նրան՝ հայերիս և Հայաստանի թիվ 1 ներքին թշնամուն, հայոց իրականության գերագույն գլխավոր ստախոսին և նրա «խաղաղության պայմանագրին»…
Շատ շուտով ականատես ենք լինելու, թե Բաքվի բռնապետն ինչպես է օկուպացված տարածքներով շրջագայության ուղարկելու իր երկիր ժամանող օտարերկրյա այն ներկայացուցիչներին, ովքեր COP29-ի շրջանակներում կժամանեն Բաքու...
Տնտեսագիտության ոլորտում Նոբելյան մրցանակի արժանացած աշխատանքը, որին մասնակցել է նաև մեր հայրենակից Տարոն Աճեմօղլուն, կապիտալիզմի ինստիտուցիոնալության մասին է...
Իսրայելի գործողությունները Լիբանանում հաջողություն ունեն նրա համար, որ իսրայելական կողմը լավ տեղեկացված է Լիբանանում գտնվող թիրախներից։ Հիմա կարող է մտածեք, որ դա բացառապես հետախուզական ցանցի արդյունք է, բայց՝ չէ։ Իսրայելը կարողանում է հետախուզել հնարավորինս իրական ժամանակի մեջ։