ՈՒրբաթը դեռ չեկած` նախագահական ընտրությունները դեռ տեղի չունեցած, քաղաքական որոշ շրջանակներ կրկին խոսում են շաբաթի մասին: Ասել է` Գագիկ Ծառուկյանի որոշումը թևավորել է շատերին, և բոլորս` անհատ լրագրողներ ու լրատվամիջոցներ, առանց բացառության, օրվա մեջ մի քանի անգամ անանուն հաղորդագրություն ենք ստանում, թե ով է լինելու (տրվում է անուն-ազգանուն) հաջորդ վարչապետը` նախագահական ընտրություններից հետո:
Քաղտեխնոլոգիան հասկանալի է. ա) այդով մեսիջ է ուղարկվում հարկավորներին, որ իրենք կան, բ) ապահովվում է ԲՀԿ-ի` երգով նահանջը, թե իբր Ծառուկյանն իր հայտարարությունն ընդունել է, որովհետև վարչապետի փոփոխություն է սպասվում, գ) վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի վերջին` գերմանա-ամերիկյան շրջագայությունը լրջորեն անհանգստացրել է վարչապետի տեսլականով, իդեա-ֆիքսով ապրողներին, մանավանդ որ այդ այցն ունեցել է բավականին հետաքրքիր, չերևացող մաս, իսկ երևացող մասն էլ հետաքրքիր էր հատկապես Սիլիկոնային հովտում ստեղծված հայկական ներկայացուցչությամբ և չիպերի արտադրության նոր գործարան հիմնելու համաձայնագրով: Ըստ լավատեղյակների` էլ ավելի դիտարժան է եղել Տիգրան Սարգսյան-ամերիկյան դաշնակցություն հանդիպումը, որին մասնակցել են բոլոր քույր կառույցները ևս, և որի ընթացքում դրսի դաշնակցականներն իրենց տեսլականներն են հաղորդել Տիգրան Սարգսյանին` Հայաստանի ապագային առնչվող։ Հանդիպումն ընթացել է բավականին ջերմ, անկեղծ, նույն այն օրը, երբ Հայաստանում էլ Սերժ Սարգսյանն էր հանդիպում Հրանտ Մարգարյանին ու Արմեն Ռուստամյանին, ինչն էլ լրջորեն անհանգստացրել, ահավոր ազդել է վարչապետի իդեա-ֆիքսով տառապող «կոնկուրենտների» ինքնազգացողության վրա:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ