Կա´մ իշխող կուսակցություն, կա´մ «բիրդան աղա»

Երևանի ավագանու ընտրությունները հայտնվել են գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերի ուշադրության կիզակետում, բացառությամբ մեկ-երկուսի, որոնք, ի սկզբանե թերահավատություն հայտնելով ընտրությունների օրինականության առնչությամբ, հրաժարվել են մասնակցել դրանց: Եթե ԲՀԿ-ն ու ՀԱԿ-ը հրաժարվել էին մասնակցել ՀՀ նախագահի ընտրություններին, ապա դա չխանգարեց, որ Երևանի ավագանու ընտրություններին ներկայացնեն մասնակցության հայտ. ընդ որում, ՀԱԿ-ը` դաշինքից կուսակցության վերափոխված տեսքով: Այս օրերին ակտիվորեն քննարկվում է, թե ովքեր են գլխավորելու այս կամ այն կուսակցության ցուցակը, ովքեր են ընդգրկված այդ ցուցակներում՝ երիտասարդնե՞ր, թե՞ փորձառուներ: Ակնհայտ է, որ կուսակցությունների ներկայացրած ցուցակներում ընդգրկվում են այն անձինք, ովքեր ամենաշատն են նվիրվածություն ցուցաբերում տվյալ քաղաքական ուժի լիդերների նկատմամբ կամ էլ քաղաքական դաշտում ունեն որոշակի կշիռ, կապեր ու ազդեցություններ: Եվ բոլորվին էական չէ՝ այդ ցուցակը վերաբերում է Երևանի ավագանո՞ւ, թե՞ ԱԺ ընտրություններին: Ասենք, որ չի քննարկվում, թե Երևանում որքան-որքան կուտակված խնդիրներ կան, և ավագանու անդամը ինչպես պետք է պայքարի ապօրինի շինությունները, անթույլատրելի վայրերում կառուցված զվարճանքի օբյեկտները, սաունաները, ավտոտնակները ապամոնտաժելու դեմ: Ի՞նչ մեթոդներով են պայքարելու այդ բոլոր ապօրինությունների դեմ, երբ դրանց տերերի հետևում կա´մ իշխող կուսակցություն է կանգնած, կա´մ էլ որևէ «բիրդան աղա»: Տարիներ շարունակ տեսել ենք, որ Երևանի ավագանիում տեղ են գտել արվեստագետներ, հայտնի մարդիկ, որոնք ոչ մի ազդեցություն չեն ունեցել կայացվող որոշումների վրա: Եվ ավելի արժանապատիվ կլիներ, որ այդ մարդիկ ուղղակի թողնեին Երևանի ավագանու պաշտոնը, քան մեղսակից դառնային կայացվող ապօրինի որոշումներին: Հիմա, եթե նորից խոսվում է ընտրակեղծիքների մասին, և եթե նորից ՀՀԿ-ն պետք է այս մի ընտրություններում էլ մեծամասնություն կազմի ու Երևանը վերցնի իր տիրապետության տակ, ի՞նչ են անելու մյուս քաղաքական ուժերը, ինչպե՞ս են ջարդելու ՀՀԿ-ի այս մի մենաշնորհը ևս: Չէ՞ որ ամեն անգամ լսում ենք՝ այսինչ քաղաքական ուժը հզոր է, այնինչ քաղաքական ուժը պատրաստ է պայքարել մինչև վերջ, սակայն բարձրագոչ հայտարարությունների փոխարեն ցանկալի չէ՞ր լինի, որ նույն այդ քաղաքական ուժերը ԱԺ ամբիոնից բարձրաձայնեին մայրաքաղաքը խեղդող ապօրինությունների մասին: Ոչ թե դեպքից դեպք, այլ՝ հետևողականություն ցուցաբերելով:

Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Քաղաքացիական անհնազանդության հայկական տարբերակ կամ՝ «Արժեքների հեղափոխություն»
• ԲՀԿ-ն վերահաստատում է իր գերիշխող դիրքը
• Մետաքսի ճանապարհ՝ Սալոնիկից մինչև Մեղրի
• «Չկա բարեփոխումների ծրագիր»
• «Քինդեր-սյուրպրիզ»՝ եվրասիականացման նախաշեմին
• «Հարցերը փողոցում չեն լուծվում»
• Գայ Ֆոքսը՝ Երևանում
• Ռեսուրսնե՞րն են հաշվարկում
• «Դիմակների երթից» մեկ տարի անց
• «Ոչ մի քաղաքական իմաստ այնտեղ պետք չէ փնտրել»
• «Ոչ միայն սահմանադրության, այլև ողջ հասարակության հարցն է»
• «Արտահերթ ընտրություններ չեն սպասվում»
• ԲՀԿ-ն՝ լուրջ փորձության առջև
• «Հոկտեմբերի 30-ն այլ իմաստ ունի»
• Նստացույցի հարցում դեռ չկա կոնսենսուս
• Երջանիկ Աբգարյանը կարծում է, որ պետք է լավատես լինել
• Որքան են թափանցիկ գործում ՀՀ-ում հավատարմագրված դեսպանությունները
• Վիզաների դյուրացում ՀՀ-ի և ԵՄ-ի միջև
• Մնացել են նույն դիրքորոշմանը
• «Լուսանցքային լինելը պատիվ է մեզ համար»

Մեկնաբանություններ