Վերջին շրջանում լսում ենք միայն, որ պետք չէ քաղաքականն ու քաղաքացիականը հակադրել: Կան կուսակցական գործիչներ, որոնք անկեղծորեն նեղանում են, թե ինչու մեր քաղաքացիական ակտիվիստները կուսակցությունների նկատմամբ չեն տածում վստահություն, նրանց համարում են վարկաբեկված, խրտնում և հազար կիլոմետր հեռու են փախչում՝ կուսակցություն, քաղաքական գործիչ բառերը լսելիս:

Ազատ դեմոկրատներ կուսակցությունը արտահայտում է իր խորին մտահոգությունը Հայաստանում հանրային տրանսպորտի ուղեվարձի չհիմնավորված աճի կապակցությամբ:

Ներքաղաքական «խայտառակ» իրավիճակի և իշխանության «գործած հանցագործությունների» վերաբերյալ ՀԱԿ-ի վերջին հայտարարությունը գալիս է ապացուցելու, որ Տեր-Պետրոսյանն ու քաղաքականության բնագավառում նրա «գործերի կառավարիչ» Լևոն Զուրաբյանը ջրի երեսին մնալու կամ ավելի ճիշտ` «ներկա ստանալու» խնդիր են լուծում:

Մինչ դաշնակցությունը հայտարարում է, թե վարչապետն իրենց պատերազմ է հայտարարել, իսկ կառավարությունն էլ հերքում է դա, փաստելով, որ գործադիրի ղեկավարը հարգանքով է վերաբերվում բոլոր ավանդական կուսակցություններին, պարզվում է, ռամկավարների հանդեպ իսկապես հարգանքը մեծ է: Վերջերս կառավարության որոշմամբ Հանրապետության 47 հասցեում տեղակայված շենքը, որտեղ նաև «Ազգ» օրաթերթի խմբագրությունն է, «վաճառքի» դրվեց, բայց ըստ էության տրվեց Հակոբ Ավետիքյանի ղեկավարած ՌԱԿ-ին: Մեր աղբյուրի փոխանցմամբ, կառավարությունը նպատակ ունի ավանդական կուսակցությունները մի տեղում «հավաքելու»: Հիշեցնենք, որ այս շենքի հարևանությամբ է գտնվում ՀՅԴ Գերագույն մարմնի շենքը:

Պռոշյան համայնքի ղեկավարի երեկվա ընտրություններում հաղթել է ՀՀԿ-ական Արթուր Մուրադյանը: Նա իր ՀՅԴ-ական մրցակցին` Վովա Սահակյանին, հաղթել է 76 ձայնի առավելությամբ:

Պռոշյան գյուղում կիրակի անցկացված ընտրությունների արդյունքում հաղթեց ՀՀԿ-ական Արթուր Մուրադյանը` ստանալով 1317 ձայն: Նրա հիմնական մրցակից ՀՅԴ անդամ, համայնքի ղեկավարի տեղակալ Վովա Սահակյանը քիչ է զիջում ՀՀԿ-ականին: Նրան ընտրել է 1241 պռոշյանցի: Ի դեպ, արդյունքները հրապարակվելուց հետո Սահակյանը վստահեցրել է, որ չի շարունակելու աշխատել գյուղապետարանում:

Չնայած քաղաքագիտական-փորձագիտական շրջանակներում լուրջ մտահոգություններ արդեն իսկ հնչել են ՌԴ-ի կողմից Ադրբեջանին շուրջ մեկ մլրդ դոլարի զենքի վաճառքի վերաբերյալ, տեսակետներ ու կարծիքներ են արտահայտվել, թե ինչ հեռահար նպատակներ ունի Ռուսաստանն իր այս քայլով, այնուհանդերձ, հայաստանյան կուսակցությունների մեծ մասը «ձկան լռություն» է պահպանում և չի ուզում նեղացնել մեր ռազմավարական դաշնակցին, միայն «Ժառանգություն» ու «Ազատ դեմոկրատներ» կուսակցություններն են մտահոգված Ռուսաստանի այսօրինակ դեմարշով իր ռազմավարական դաշնակից Հայաստանի նկատմամբ:

Վերջին շրջանում Հայաստանում բացահայտվեցին պետական բյուջեի թալանման, պետական բարձրագույն ղեկավարների կոռուպցիոն գործարքների խայտառակ փաստեր, որոնք իրենց քաղաքական կշռով մի քանի անգամ բավարար են կառավարության, երկրի բարձրագույն իշխանության հրաժարականի, ընդհանրապես ամբողջական իշխանափոխության համար։

Այն պահից, երբ Վարդան Օսկանյանը դարձավ ԲՀԿ անդամ, նախկին արտգործնախարարի համար սկսվեց մղձավանջների շրջանը: Օսկանյանը, իհարկե, դիվանագիտական հմտությամբ քանիցս փորձեց դրանք շրջանցել, բայց երբ կծիկը սկսում է քանդվել, մինչև վերջ գնում է: Վարդան Մինասիչի «կծիկը» վաղուց է քանդվում, դեռ էն «փուչ օրից», երբ կուսակցական դառնալով սկսեց քաղաքական լուրջ գործչի իմիջ խաղարկել «Բարգավաճում», ժամանակ առ ժամանակ հակադրվել կուսակցության որոշումներին, կուսառաջնորդին հակառակ կարծիքներ արտահայտել ու, սրանով հանդերձ, նույնիսկ հավակնել լուրջ դերակատարության ԲՀԿ-ում`կուսակցության քաղաքական գիծը փոխելու ծրագրերով:

Երեկ ԶԼՄ-ները մեկը մյուսին հերթ չտալով «ավետում» էին` Ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար ԳՈՒՐԳԵՆ ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆԸ «լքել» է ՍԴՀԿ-ն: Սակայն հիշյալ «ավետիսը» սփռող լրատվամիջոցներից և ո՛չ մեկը չէր մանրամասնել, որ հայտնի դատական գործընթացից հետո Լյուդմիլա Սարգսյանի ատենապետությամբ ՍԴՀԿ այլևս գոյություն չունի։ «Չկա՛ մարդը, չկա՛ պրոբլեմը» հայտնի բանաձևումի հանգով էլ, քանի որ չէր արձանագրվել փաստը, ապա և չէր հնչել տրամաբանական հարցը` չեղածի ի՞նչն է լքել պարոն Եղիազարյանը։