ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Նոր դա՞շտ է գծվում

Նոր դա՞շտ է գծվում
20.03.2015 | 01:40

Քաղաքական դաշտը փորձում է ուշքի գալ ԲՀԿ-ի անսպասելի կապիտուլյացիայից հետո: Ինչպես ասում են` յուրաքանչյուրը այնտեղ խելագարվում է յուրովի:
Իշխանությունը, որ է` Սերժ Սարգսյանը, կրկին հետաքրքիր քաղտեխնոլոգիա է իրականացնում: Մի կողմից` պտույտի մեջ է դնում սահմանադրական բարեփոխումների երկու տարբերակ, ընդ որում` ոչ այն պատճառով, որ դուրսը, մասնավորապես Ռուսաստանը, համաձայն չէ խորհրդարանական կառավարման հեռանկարի հետ, քանզի ԵԱՏՄ-ն «նախագահների ակումբ» է, այլ Սերժ Սարգսյանն իսկապես ցանկանում է, որ լայն քննարկում ընթանա այդ գործընթացի շուրջ, ինչն էլ հնարավորություն կտա ավելի նուրբ ու փափուկ անցկացնելու այն, ինչ ի սկզբանե կա իր մտքում:
Քանզի, եթե միանգամից և հենց հիմա հրովարտակվի, թե Հայաստանը խորհրդարանական կառավարման է անցնում, և երկրի անվտանգության տեսանկյունից ճշգրիտն այն է, որ ԱԺ ղեկավարը դառնա գերագույն գլխավոր հրամանատար, ուժայիններն էլ ենթարկվեն նրան, ասել է` ԱԺ-ին, և այդպես շարունակ, արձագանքը բոլորովին այլ կլինի, քան եթե հանդարտ, մի քանի ամիս տևող քննարկումներից հետո, հետ-առաջ սկզբունքով, բոլորի հետ նստել-վեր կենալով, ֆոտոսեսիաներ անցկացնելով` «բանը» դրան «հասցվի»:
Մյուս կողմից էլ` Սերժ Սարգսյանը փորձում է լցնել ԲՀԿ-ի` իրականում ընդդիմության դատարկ մնացած սուրբ «տեղը»: Իսկ սա ընդհանրապես առանձին քննարկման առարկա է: Կարելի է խնդրին մոտենալ ստանդարտ տեսանկյունից, մեխանիկորեն միացնել, գումարել-հանել դաշտում եղած ուժերին, համաձայնության գալ նրանց հետ ինչ-ինչ հարցերի շուրջ, ու հարցը փակված համարել, ինչն էլ իր հերթին կհանգեցնի «զրո» արդյունքի:
Խնդիրն առավել համապարփակ է այն առումով, թե ինչ նպատակ է իր առջև դրել իշխանությունը, որ է` Սերժ Սարգսյանը, որը ոչ միայն կարել-կարկատելու մագիստրոս է, այլև վա-բանկ գնալու կորիֆեյ: Ընդ որում, խնդիրը փոխշաղկապված է նաև իշխանական ճամբարում, իսկ առավել ճշգրիտ` ՀՀԿ-ում տեղի ունենալիք զարգացումներով: Եթե Սերժ Սարգսյանի մտքին կա «տյունինգի» ենթարկել գաղափարայնացնելով ապագա խորհրդարան մտնող իր թիմը ևս, բեռնաթափելով այն գեներալիտետա-օլիգարխներից, ապա նույնական քայլով ընդդիմադիր դաշտում «կորոնվեն» նոր-թարմ տղերք, թեկուզ և հին մունդիրով, ինչի սաղմերը, ի դեպ, արդեն նկատվում են Նարեկ Գալստյանի հնչակյան կուսակցության նախահարձակ պահվածքով, որի հետևից կարող են գալ էլի հետաքրքիր տղերք, քանզի գործում է ոսկե կանոնը` «նմանն զնմանս գտանե»:
Կա ևս մեկ «վՏ»: Ինչպես և որքան է դիվերսիֆիկացվելու հայոց մեջ քաղաքական դաշտն ընդհանրապես, այսպես ասած` կոմպլեմենտարիզմի ուղղությամբ: Բանն այն է, որ հասարակական մենթալիտետն ու առկա քաղաքական դաշտը նույնպես միմյանց չեն համապատասխանում. արևմտամետ սեկտորը հանրությունում ավելին է, քան ներկայացված է քաղաքական սպեկտրում: Եվ եթե Սերժ Սարգսյանը յուր «ղեկավարելի քաոսը» այստեղ ևս չներդնի, ապա դրսի խաղացողները շատ արագ և աննկուն քայլերով ¥ինչն արդեն իսկ նկատվում է¤ կլցնեն սուրբ տեղը, մի կողմից` քաղաքացիական նախաձեռնություններով, ինչպես նաև կոշտ-արմատական դիրքորոշում ունեցողներով, որոնք էլ ինչ-որ «իքս» պահի` կախված տարածաշրջանային և ներքին զարգացումներից, կարող են խաղը շրջել իրենց օգտին:
Եվ քանի որ Սերժ Սարգսյանը դանդաղ շտապող տեսակ է` նույնքան «դանդաղ» պետք է հետևել, թե ինչ կոնֆիգուրացիաներով է նա փորձում առաջ գնալ, ուշադրությունից դուրս չթողնելով նաև «կոնկուրենտ ֆիրմային», որը Սերժ Սարգսյանի` ԲՀԿ-ական էնդշպիլից հետո կարծես արդեն իսկ ուշքի է եկել ու սկսել է բավականին արագ վերակազմակերպվել և հետաքրքիր քայլեր անել:
Իսկ այս մասին, ինչպես ընդունված է ասել, արդեն հաջորդ դասին:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1335

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ