Ես ռուսամետ չեմ և չեմ էլ լինի, բայց սարսափելի է, երբ Հայաստանի մայրաքաղաք Երևանում ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Ստոլտենբերգն արհամարհած ունենալով մեզ և մեր ազգային շահերը ՈՒկրաինայի գովք է անում ու իր կողքին կանգնած «կենդանին» ծպտուն չհանելով փաստորեն համաձայնվում է եվրախարդախի հետ:
Ստոլտենբերգը պաշտպանում է մի պետություն, որը երբեք չի թաքցրել իր հակահայկական էությունը, մի պետություն, որը ոչ միայն միջազգային հարթակներում է պաշտպանում Բաքվին, այլև ռազմական առումով, թե՛ արցախյան առաջին, թե՛ վերջին պատերազմների ժամանակ:
Հենց ԱՄՆ Սենատի արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախագահ Ռոբերտ Մենենդեսն է բացահայտել, որ
44-օրյա պատերազմի ժամանակ ՈՒկրաինան է Ադրբեջանին մատակարարել սպիտակ ֆոսֆորը, որը Բաքուն օգտագործեց մեր զինվորականների և խաղաղ բնակչության դեմ:
44-օրյա պատերազմից հետո Ուկրաինան է ամեն տարի բոցաշունչ Բաքվին շնորհավորում է մեզ հաղթելու կապակցությամբ ու Նիկոլի նման ոչնչությունը կանգնած եվրապոռնիկ Ստոլտենբերգի կողքին լսում և համաձայնվում է դրա ուկրաինամետ զառանցաքների հետ:
Ես թքեմ ՈՒկրաինայի էլ, ՈՒկրաինա պաշտպանողների վրա էլ:
Տարրական անիքնասիրություն է, երբ իրեն հայ համարողն ՈՒկրաինա է պաշտպանում ու իր հակահայկական քայլը բացատրում է իր հակառուսական լինելով:
Իյա, իրո՞ք....
Գագիկ ՀԱՄԲԱՐՅԱՆ