Հատուկ ուշ հասկացողների համար
ՀՀԿ համագումարների արարողակարգային միակ լավ բանն այն է, որ ՀՀԿ վերնախավը շարքերի հետ նույն դռնից է մուտք գործում, որպես նախնական ժողովրդավարության «ցցուն» արտահայտություն: Էստեղ ամեն բան պրծնում է, զի դուրս է գալիս էլիտայի համար նախատեսված հետևի դռնից: Որպես ոսկրացած օրինաչափություն:
Մնացածն արդեն դեժավյու էր. դահլիճում շարված ՀՀԿ «պոլիտբյուրոն» էր, էս անգամ ավելի պայծառացած դեմքերով. Գագիկ Ծառուկյանի որոշումը, ըստ ամենայնի, լուսավորել էր ՀՀԿ ծերակույտի հիմնական մասի ինքնազգացողությունը, ինչը չէիր ասի մեկ-երկուսի մասին. կոնկրետ «մեկի» աուրայից ահագին ընկճվածություն էր կաթկթում:
Եվ քանի որ Սերժ Սարգսյանի ելութը, մանավանդ որոշ հատվածներ, արդեն իսկ բեսթստելլեր են հասցրել դառնալ, իսկ որոշ օպոնետներ սոցցանցերում սոխակ են կտրել, անդրադառնանք ելույթի մեզ հետաքրքրող հատվածներին:
Փոխվե՞լ էին արդյոք արտաքին գերկայությունները Սերժ Սարգսյանի 2008 թվի ծրագրի դրույթների մասով` ուժային կենտրոնների նկատմամբ. մանավանդ որ, գլոբալ քաղաքական տենդենցները գրեթե արմատական վերանայման էին ենթարկվել հենց իրենց` աշխարհի կառավարիչների կողմից: Եթե հաշվի առնենք հանգամանքը, որ ԱՄՆ-ը գրեթե կյանքի կոչեց Բժեզինսկու Մեծ Մերձավոր Արևելքի, ինչպես նաև մնացյալ քրմերի տարիների որոշակի իդեա-ֆիքսերը: «Վերաբեռնման» տանելով նաև մեր տարածաշրջանը` ի դեմս Վրաստանի: Որը, ի դեպ, դեռ կվերաձևակերպվի` ի դեմս Սիրայի և Իրանի: Էլ չենք ասում` դեպ խորհրդային անցյալ գլորվող Պուտինի Եվրասիական Միության իդեա-ֆիքսը: Մանավանդ որ, Սիրիայի դիմաց ԱՄՆ-ը մասամբ, կարծես թե, Ռուսաստանին է զիջում Վրաստանը` վերջինիս համար այնտեղ ստեղծելով մանևրի ինչ-որ դաշտ:
Փորձում էինք հասկանալ` ծրագրային դրույթների գոնե տողատակում կա՞ն նուրբ ակնարկներ` վեկտորալ նոր ուղեգծումների: Ո՛չ: Չկային: Դրանք մնացել էին ծրագրի չգրված` «փարդի քամակում» տեղի ունեցող գործընթացների մակարդակում` Պուտինի Հայաստան գալու, Բայդենի` Տիգրան Սարգսյանի ընդունելության ենթատեքստերում:
Նույնիսկ «բարձր» չէին Սերժ Սարգսյանի խոսքերը` սպասվող 2015 թվին առնչվող, որն էլ, ընտրվելու դեպքում, ըստ ամենայնի, լինելու է Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման էպոգեյը (հարգանքներիս հավաստիքը երկրորդ նախագահ Ռորբերտ Քոչարյանին, որին կմաղթենք` այդ թվին կանգնած լինի Սերժ Սարգսյանի կողքին` Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ուղեկցությամբ):
Ծրագրում ակնարկ կար նաև շատ կարևոր` աշխարհում լայն թափ առնող ինքնորոշման շարժմանը, բայց ՈՒելսի նահանգի, իսկ, առավել ևս, սպասվող` ՈՒրուգվայի կողմից Ղարաբաղի ճանաչման գործընթացի մասին, բնականաբար` ոչ մի խոսք: Ասվել է` Ղարաբաղի ճանաչման գործընթացը ևս, ընտրվելու դեպքում, լինելու է Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման էպոգեան: Բայց այդ մասին ևս ցածր խոսվեց:
Մտանք «կուլիսներ»: Էստեղ արդեն դանդաղ շտապող Սերժ Սարգսյանը «վա բանկ» գնաց` ուղիղ նշանակետով ոչ թե էնդշպիլ, այլ ուղղակի շախ հայտարարելով. «Անհաջողություններն սկսվում են այնտեղ, որտեղ մենք աշխատում ենք միմյանց դեմ. ծածուկ թե բացահայտ, կարևոր չէ»:
Բեմն ահագին հեռու էր մեզնից, որպեսզի հասկանայինք, թե այնտեղ նստածներից ով ինչպես է ընկալում ասվածը: Բեմի ու դահլիճից դուրս խոսքի հասցեատերերին միասնականացրեց հաջորդ ակնարկը. «Իշխանության համար պայքարը բնական է, բայց ով էլ լինի իշխանություն, նրա առաջ ծառանալու են նույն խնդիրները: Այս երկիրն ունի ուժ, և հենց այդ ուժն է նաև, որ միշտ կկանգնեցնի տգետներին ու արկածախնդիրներին` արգելելով անհիմն փորձությունների տանելու մեր երկիրը»:
Ովքեր էին «տգետներն ու արկածախնդիրները», հատուկ անդրադարձ չեղավ: Բայց էնդշպիլն այնքանով հետաքրքիր դարձավ, որ գրեթե առանց անունի էլ բացահայտեց` ով ով է։ «Ո՞վ իրավունք ունի նրա թիկունքում նրա Հայաստանը ջլատել: Ես էլի եմ ասել, ուշ հասկացողների համար կրկնում եմ` ոչ ոք իրավունք չունի: Համբերությունը, ներողամտությունը և հանդուրժողությունը նույնպես սահմաններ ունեն: Այդ սահմանները մենք արդեն հստակ գծել ենք: Դրանք Հայաստանի օրենսդրության սահմաններն են»:
«Դո՛ւ ասացիր»: Մնում է «ուշ հասկացողները հասկանան» ասվածը:
Իսկ եթե մեզ եք հարցնում, ապա կարծում ենք` ակնարկն առաջին հերթին ուղղված էր նրանց, ովքեր կփորձեն «համբերության և ներողամտության» վրա կրկին բարիկադներ բարձրացնել` մարտի մեկի դեժավյու պարտադրելով ժողովրդին:
Եվ այն էլ` «վերաբեռնվող» էս տարածաշրջանում:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
Տարածաշրջանային
