Անզուսպ թալանով սկսածդ գործն է հասնում ավարտին

Իսկ ինչու՞ փորձել

իրերը կոչել

ուրիշ անունով.

դրանից իրերն

հո չե՞ն փոխվելու,

դառնաղին, լեղին

մեղր կոչելով

չի՜ քաղցրանալու:

Ասպարեզ նետված

դու՝ վայ-հայորդի,

կեղծ դափնեպսակ

կախ տալու համար

մի կողմի վրա

թեք նայող վիզդ

ուղղել, շիտակել

ցանկացավ տերդ,

տարա՜վ, հասցրեց

օտար ափերը.

դու հո լա՜վ գիտես

քո մութ գեները:

Ծակտրեխներին

կարգելով հետնորդ՝

ինքդ մնացիր

ուսյալ առաջնորդ.

այս Երկրի վրա

մի հավերժություն

ո՞վ է մնալու:

Երբ ժամդ կգա

Երկնքի առաջ

պատասխան տալու`

օ՜ն, քեզ ընդառաջ

կգան հոգիներն

այն խեղճ-խաբված և

մոլորվածների,

ովքեր ակամա,

երբեմն՝ կամավոր

հրաժեշտ տվին

անպատիվ կյանքին՝

թույլ տալով Երկրին

տիրություն անել

անազգ վիժվածքին:

Անզուսպ թալանով

սկսածդ գործն է

հասնում ավարտին,

պայքարիդ վերջը

վերջդ կլինի,

ո՜վ մարդ տմարդի:

Անահիտ Սահակյան

Մեկնաբանություններ