Նիկոլը, ամենայն հավանականությամբ, արդեն խոստացել է Բլինքենին և Էրդողանին, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքը», բայց՝ Երևանի ավագանու ընտրություններից հետո, որպեսզի հանկարծ չխաթարի իր կուսակցության հավանական հաղթանակը։
Բավական չէ, որ թշնամու և բոլոր հակահայ ուժերի հետ գործարքի գնալով` առանց Արցախի մասնակցության Համահայկական խաղեր կազմակերպեցին, Արցախի անվան փոխարեն պաստառին Ստեփանակերտ գրեցին ( ի դեպ, սա շուրջ 2000 տարի առաջ հիմնադրված բնակավայր` պատմական Վարարակն է), դեռ մի բան էլ արցախցի մարզիկներին մեդալներ չհասավ։
Մեր մեջ տարածվել են օտարամոլության, ինքնախարազանման, ինքնանսեմացման, վեհությունից դեպի նվաստություն տանող, պատվից դեպի անպատվություն տանող, անհարկի լեզուն փաթ տալուն դրդող մեծամտության և այլ վիրուսներ։
Ի՞նչ տարբերություն «Ղարաբաղը տանք` հանգիստ ապրենք» և «Ինձ համար Հայաստանի Հանրապետության պետականությունը ավելի թանկ է, քան Արցախի Հանրապետությունը» բառակույտերի մեջ։
Բա որ ամեն մի չկայացած չնթռ, որոնք Հայաստանի համար մի չոփ բան չեն արել, մի փուշ մատից չեն հանել... սկսում են հայ ազգի մասին իրենց փնթի բերանները բացել ու արդարացնում են դա, իբր Նժդեհը, Թումանյանը կամ Րաֆֆին ժամանակին էսպես կամ էնպես են ասել։
1. Տարածաշրջանում նոր պատերազմ է հասունանում (էպիկենտրոնը՝ Լիբանան), որն անպայման անդրադառնալու է Հարավային Կովկասի վրա։
2. Թուրքիան Ադրբեջանի միջոցով կրկնապատկում է, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» բացման համար դիվանագիտական ու ռազմական ճնշումը։ Իրենց ժամանակացույցով՝ առաջիկա մի քանի ամսվա ընթացքում (մինչև տարեվերջ) պետք է փորձել ստանալ այդ ճանապարհը...