ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

«Մե­ծե­րով տուն­տու­նիկ են խա­ղում, մեկն իբրև թե վար­չա­պետ է, մյու­սը՝ նա­խա­գահ. մե­ծա­նալ է պետք, որ ա­զատ­վենք «իբրև»-ից»

«Մե­ծե­րով տուն­տու­նիկ են խա­ղում, մեկն իբրև թե վար­չա­պետ է, մյու­սը՝ նա­խա­գահ. մե­ծա­նալ է պետք, որ ա­զատ­վենք «իբրև»-ից»
03.03.2020 | 01:17

Քա­ղա­քա­գետ ԱՐԾ­ՐՈՒՆ ՊԵ­ՊԱ­ՆՅԱ­ՆԸ վս­տահ է՝ սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի հան­րաք­վե ա­նե­լու փո­խա­րեն հար­կա­վոր է բու­ժել բնակ­չու­թյան՝ օ­տա­րի լծի հետևան­քով ա­ռա­ջա­ցած հո­գու ձևա­խե­ղու­մը և վե­րա­կանգ­նել քա­ղա­քա­կան մտա­ծո­ղու­թյան կորս­ված ու­նա­կու­թյու­նը: «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում նա նշեց՝ բուժ­ման ա­ռա­ջարկն ի­րե­նը չէ, այն 90 տար­վա վա­ղե­մու­թյուն ու­նի:

-Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը վս­տահ են՝ ապ­րի­լի 5-ի հան­րաք­վեին կա­րո­ղա­նա­լու են հա­տել նվա­զա­գույն 650 հա­զար դրա­կան քվեի շե­մը և դեռ մի բան էլ ա­վե­լի: Ընդ­դի­մա­դիր­նե­րը խիստ կաս­կա­ծով են մո­տե­նում հար­ցին, ան­գամ նշում, թե հնա­րա­վոր է ընտ­րա­կան ի­րա­վունք ու­նե­ցող­նե­րի 25 տո­կոսն ան­գամ չմաս­նակ­ցի հան­րաք­վեին: Ձեր դի­տարկ­մամբ՝ ի՞նչ ելք կու­նե­նա հան­րաք­վեն:
-Մեր ժո­ղովր­դի մեկ տո­կո­սին ան­գամ հնա­րա­վոր չէ գլ­խի գցել, թե ին­չի մա­սին է հան­րաք­վեն, և ին­չի կա­րող է հան­գեց­նել այն: Մարդ­կանց հեշտ է հի­մա­րաց­նել, քա­նի որ պատ­մա­կան հան­գա­մանք­նե­րի բե­րու­մով մեր ժո­ղո­վուր­դը քա­ղա­քա­կան մտա­ծո­ղու­թյուն չու­նի: Եվ քա­նի որ քա­ղա­քա­կան մտա­ծո­ղու­թյուն չու­նե­ցող­նե­րը գե­րակշ­ռում են, ա­պա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը հան­րա­յին կար­ծի­քի հարց­ման ա­ռու­մով դեռ եր­կար ժա­մա­նակ հա­ջո­ղու­թյուն­ներ կու­նե­նան, որ­քան էլ որ մարդ­կանց կյանքն ան­տա­նե­լի լի­նի:
-Հան­րաք­վեի «Ոչ»-ի շտա­բը ձևա­վոր­վել է խոր­հր­դա­րա­նից դուրս՝ ի­րա­վա­բան­նե­րի ու ի­րա­վա­պաշտ­պան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի մի­ջոց­նե­րով: Նոր­մա՞լ եք հա­մա­րում, որ խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը, վա­խե­նա­լով «Ա­յո»-ի շտա­բի թի­րա­խա­վո­րու­մից, ձեռ­քե­րը լվա­ցել ու մի կողմ է քաշ­վել:
-Ե­թե խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը հան­րաք­վեի հար­ցով դի­մեր ՍԴ, ա­պա ես կա­սեի, որ ընդ­դի­մու­թյուն ու­նենք: Մեր երկ­րում, որ­տեղ ժո­ղո­վուր­դը ավ­տո­րի­տար կա­ռա­վար­ման մշա­կույ­թի կրող է, մե­ծա­հա­րուս­տը լիար­ժեք ընդ­դի­մու­թյուն լի­նել չի կա­րող: Նա կա­րող է լր­ջա­գույն խն­դիր­ներ ու­նե­նալ, բայց փաստն այն է, որ ընդ­դի­մու­թյուն չու­նենք: Ես մտ­նում եմ Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի դրու­թյան մեջ, նա ա­նում է հնա­րա­վո­րը, իսկ «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տա­նը», ա­ռանց ԲՀԿ-ի, ՍԴ դի­մել չէր կա­րող:
-Իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն ընդ­դի­մա­դիր ե­ղած ժա­մա­նակ­նե­րում պա­տեհ ու ան­պա­տեհ ա­ռիթ­նե­րով բարձ­րա­ձայ­նում էին, թե Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը կար­վել է ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սյա­նի հա­գով, այժմ, սա­կայն, այդ Սահ­մա­նադ­րու­թյան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի հան­րաք­վեն բո­լո­րո­վին այլ բա­նի մա­սին է: Իշ­խա­նա­վոր­նե­րը մո­ռա­ցե՞լ են նախ­կի­նում ա­րած հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, թե՞ «կոս­տյու­մը» նաև ի­րենց է «զար­դա­րում»:
-Ամ­բողջ հարցն այն է, որ ի­րա­կա­նու­թյան մեջ գոր­ծում է «կյան­քի սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը», իսկ այն մեր դեպ­քում ավ­տո­րի­տար չլի­նել չի կա­րող: Ե­թե Ձեզ վար­չա­պետ կար­գեն, Դուք նույն­պես մի ո­րոշ ժա­մա­նակ հար­կադր­ված եք ավ­տո­րի­տար լի­նել, քա­նի որ պե­տա­կան ինս­տի­տուտ­ներ ի­րա­կա­նում չկան երկ­րում: Բայց դժ­բախ­տու­թյունն այն է, որ մեր երկ­րի ղե­կա­վար­նե­րը հմայ­վում են այդ ավ­տո­րի­տա­րիզ­մով ու նրանց մտ­քով չի անց­նում կա­տա­րել ժա­մա­նա­կի պա­հան­ջը՝ ստեղ­ծել անհ­րա­ժեշտ ո­րա­կի պե­տա­կան ինս­տի­տուտ­ներ: Բայց ա­հա կյան­քը, մեր կամ­քից ան­կախ, մեզ հա­մար ստեղ­ծել է պե­տա­կան մի ինս­տի­տուտ ու­նե­նա­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն՝ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րից ան­կախ ՍԴ: Բայց քա­նի որ մենք, որ­պես ժո­ղո­վուրդ, դեռ հա­սու­նա­ցած չենք դրա հա­մար, խրոխտ կան­չե­րով կխժ­ռենք այդ հնա­րա­վո­րու­թյու­նը և կվե­րա­դառ­նանք կոտ­րած տաշ­տա­կին:
-Ա­սում էին նաև, որ 2015-ի սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­ներն ըն­դուն­վել են կեղ­ծի­քով, ոչ լե­գի­տիմ իշ­խա­նու­թյան պայ­ման­նե­րում, բայց ե­թե այն ժա­մա­նակ փո­փոխ­ված Սահ­մա­նադ­րու­թյան մեջ են ցան­կա­նում փո­փո­խու­թյուն­ներ կա­տա­րել, չի՞ ստաց­վում ար­դյոք, որ լե­գի­տի­մաց­նում են 2015-ի հան­րաք­վեն:
-Ի­զուր մի փոր­ձեք մեր քա­ղա­քա­կան դաշ­տում տրա­մա­բա­նու­թյուն ո­րո­նել: Տե­ղյակ եք, ան­շուշտ, ե­րե­խա­նե­րի տուն­տու­նիկ խա­ղին, մի ե­րե­խան իբր թե հայրն է, մյու­սը՝ մայ­րը, եր­րոր­դը՝ բժիշ­կը, ծղոտն իբրև նե­րար­կիչ է ծա­ռա­յում, ցե­խը՝ իբրև ճաշ: Մե­զա­նում հի­մա մե­ծե­րով այդ խաղն են խա­ղում. մեկն իբրև վար­չա­պետ է, մյու­սը՝ իբր նա­խա­գահ, նա­խա­րար, եր­րոր­դը՝ ժո­ղո­վուրդ, մի թուղթ էլ՝ իբրև Սահ­մա­նադ­րու­թյուն: Մեզ մե­ծա­նալ է պետք, որ­պես­զի ա­զատ­վենք այդ «իբրև»-ից:
-Նի­կոլ Փա­շի­նյանն իր վեր­ջին հար­ցազ­րույ­ցում անդ­րա­դար­ձել էր հա­ջորդ՝ ա­ռա­վել ընդ­գր­կուն սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­ներ են­թադ­րող հան­րաք­վեին՝ նշե­լով, թե դա կա­րող է տե­ղի ու­նե­նալ խոր­հր­դա­րա­նա­կան հեր­թա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ, այ­սինքն՝ 2023-ին։ Ըստ Ձեզ՝ սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե՞ր են մեզ անհ­րա­ժեշտ, թե՞ առ­հա­սա­րակ նոր Սահ­մա­նադ­րու­թյուն:
-Մեզ անհ­րա­ժեշտ է ար­մա­տա­պես փո­խել մեր ժո­ղովր­դի ժան­գա­կիր մտա­ծո­ղու­թյու­նը:
-Պե­տու­թյան կա­ռա­վար­ման մո­դե­լի փո­փո­խու­թյան անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն տես­նո՞ւմ եք. խոր­հր­դա­րա­նա­կան «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տա­նը», օ­րի­նակ, դեմ է «սու­պեր­վար­չա­պե­տա­կան» հա­մա­կար­գին, «Հայ ազ­գա­յին կոնգ­րեսն» ա­ռա­ջար­կում է հետ գնալ կի­սա­նա­խա­գա­հա­կա­նին: Ո՞րն է Ձեր մո­տե­ցումն այս հար­ցում:
-Լու­սա­վո­րյալ դիկ­տա­տու­րա՝ ազ­գա­յին-պահ­պա­նո­ղա­կան գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյամբ: Դա իմ մո­տե­ցու­մը չէ, դա ի­րա­կա­նու­թյան պա­հանջն է, այ­լա­պես լղոզ­վե­լու ու կոր­չե­լու ենք խառ­նակ­վող այս աշ­խար­հում:
-Գա­լով ՍԴ թե­մա­յին՝ հան­րաք­վեից ա­ռաջ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, ի­րենց իսկ բնո­րո­շու­մով, ՍԴ-ի շուրջ ստեղծ­ված «ճգ­նա­ժա­մը» լու­ծե­լու հա­մար մի շարք այլ նա­խա­ձեռ­նու­թյուն­նե­րով հան­դես ե­կան: Եվ այդ ա­մե­նի ֆո­նին նրանք ա­սում են, թե հար­ցը ոչ թե անձն է, տվյալ դեպ­քում՝ ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նը, այլ երկ­րի ներ­սում ինս­տի­տու­տի՝ ՍԴ-ի, ընդ­դի­մու­թյուն լի­նե­լը: Իշ­խա­նու­թյուն­ներն ի­րա­պե՞ս Թով­մա­սյա­նի ան­ձի «հետևից չեն ըն­կել»:
-Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, մեղմ ա­սած, ան­կեղծ չեն: Ի­րենց դր­դա­պատ­ճառ­նե­րը մտա­ծող մարդ­կանց հայտ­նի են, չկրկ­նեմ: Իսկ չմ­տա­ծող մարդ­կանց վրա ժա­մա­նակ ծախ­սելն ա­նի­մաստ է:
-Օ­րերս տե­ղե­կա­ցա, որ Ընտ­րա­կան օ­րենս­գր­քի, ինչ­պես նաև կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի մա­սին օ­րեն­քի նա­խագ­ծի հար­ցով իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը դի­մել են Վե­նե­տի­կի հանձ­նա­ժո­ղո­վին: Նրանք նույ­նը չա­րե­ցին հան­րաք­վեի պա­րա­գա­յում, չնա­յած ԵԽԽՎ-ն շատ հս­տակ «մե­սիջ» էր ու­ղար­կել այդ առն­չու­թյամբ: Եվ­րո­պան այս հան­գա­ման­քը հե­տա­գա­յում կա­րո՞ղ է իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի «ե­րե­սով տալ»՝ ա­սե­լով, թե դուք չան­սա­ցիք մեր հոր­դո­րին:
-Եվ­րո­պան մեր պա­պի­կը չէ, նա էլ իր շա­հերն ու­նի: Եվ­րո­պան ե­թե մեր լա­վը ցան­կա­նար, ա­պա 1991-ին մեզ կա­սեր, որ ընտ­րու­թյուն­նե­րը դեռ մեր խել­քի բա­նը չեն, որ հար­կա­վոր է բարձ­րաց­նել ազ­գա­յին ո­գին ու այն հա­մա­պա­տաս­խա­նեց­նել ներ­մուծ­վող օ­րենք­նե­րին: Այդ դեպ­քում մենք վեր­ջին հի­մա­րի պես պար­բե­րա­բար չէինք պայ­թի պե­տու­թյան տակ դր­ված այդ ռում­բի վրա:
Զրույցը՝ Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 9545

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ