ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենի ընտանիքի անդամները ամերիկյան վարչակազմի ղեկավարի նախընտրական արշավի ներկայացուցիչների հետ քննարկել են նախագահական մրցապայքարից նրա դուրս գալու հնարավոր ծրագիրը՝ հայտնում է NBC-ն: Քննարկումների հիմնական միտքն այն է, որ Բայդենի դուրս գալը նախագահական մրցապայքարից պետք է ԱՄՆ-ի Դեմոկրատական կուսակցությանն առավել շահեկան դիրք ապահովի հանրապետական թեկնածու Դոնալդ Թրամփին հաղթելու համար։               
 

Կանգնեց Արարատին դեմ հանդիման ու, որպես խոնարհում, նկարեց Սարը

Կանգնեց Արարատին դեմ  հանդիման ու, որպես խոնարհում, նկարեց Սարը
26.04.2016 | 08:51

Իրադարձությունները գլխապտույտ արագություն ունեին այս երկու-երեք օրը մեզանում. փոքրիկ Հայաստանն ընդունեց-ճամփեց Լավրովին, զոհերի և հայրենիի կանչին հավատարիմ Ծիծեռնակաբերդ հիշատակումի եկածներին, «Ավրորայի» մրցանակակիր-մասնակիցներին:
Կանգ ենք առնելու առաջին «այցելուի» վրա, որը, ի դեպ, այցի վերջին պահին դիվանագիտական-սիմվոլիկ անչափ հետաքրքիր ժեստ արեց` աշխարհին, Թուրքիային, Ադրբեջանին. կանգնեց Արարատին դեմ հանդիման ու, որպես խոնարհում, նկարեց Սարը` իր հետ տանելու համար: Չմոռանանք` մեծ քաղաքականությունում, այն էլ այսպիսի հանգուցային փուլում, գրեթե երկու տասնամյակ ՌԴ արտաքին քաղաքականություն վարող, միջազգային չափորոշիչներով` լուրջ ակսակալ Քալանթարյանց-Լավրովը չէր կարող չհասկանալ իր քայլի ազդանշանային զորությունը, ինչն էլ, ի դեպ, կարող էր վրիպել աշխարհի աչքից, եթե նրա մամլո քարտուղար Զախարովան հատկապես չշեշտեր այդ հանգամանքը:
Չհեռանանք ռեալ-պոլիտիկից` տրվելու զգայական գնահատականներին, դառնանք բուն խնդրին. ի՞նչ կար ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովի ոչ դատարկ ձեռքերում, և ինչ արտացոլեց յուր այցը Հայաստան:


Նկատառենք. նրա այցի առավոտյան` ապրիլի 22-ին, մեկ էլ ու բոլորս իմացանք, որ հարգարժան Ռուսիան տասն օր առաջ` ապրիլի 12-ին, նոտա է հղած եղել Ադրբեջանին` առ այն, որ պահպանվում է 1994-ի հրադադարը, այն է` ստատուս քվոն:
Հիշեցնենք. Մոսկվայում ապրիլի 5-ին բանավոր հրադադար էր «կնքվել»` ՌԴ, Հայաստան, Ադրբեջան գլխավոր շտաբների ղեկավարների մասնակցությամբ, առանց Ղարաբաղի ֆորմատով, ինչն էլ փաստացի հիմք պետք է դառնար ստատուս քվոյի, այն է` առանց ղարաբաղյան կողմի նոր զարգացումների: Ժամանակ չկորցնենք հայտնի ճշմարտությունների վրա, ենթաշերտերը բացենք: Փաստացի, Ռուսաստանի պլան «ա»-ն տապալվեց ոչ միայն ռազմական «ֆրոնտում», այլև դիվանագիտական. շատ ենք խոսել նաև այս մասին. Ադրբեջանը, երկու շրջանի դիմաց, մաս էր կազմում ԵԱՏՄ-ին, Ռուսաստանը, խաղաղապահների անվան տակ, զորք էր մտցնում Ղարաբաղ, նոր համաձայնագիր էր «կնքվում» և այդպես շարունակ: Բայց քանի որ պլան «ա»-ն չաշխատեց, չէին կարող աշխատել նաև պլան «բ»-ն և «գ»-ն:


Իհարկե, առանձնապես «հուզիչ» չէ նկատառումը, որ առ Ադրբեջան նոտայի մասին «աշխարհն» իմացավ ապրիլի 22-ին, երբ Հայաստանում էր Լավրովը, իսկ Ադրբեջանում` Էրդողանը: «Հուզիչ» չէր նկատառումը նաև, որ Սերգեյ Լավրովն ասաց, թե պետք է վերահաստատվի կողմերի միջև վստահությունը, և նոր շարունակվեն բանակցային գործընթացները: Բացե՞նք տողատակերը, թե՞ առանց այդ էլ հասկանալի է: Այո, ճիշտ եք, Ռուսաստանը մտքում ձեռք չի քաշում յուր պլան «ա»-ից, չի ցանկանում, որ բանակցային գործընթացը որևէ կերպ տեղից շարժվի: Ընդ որում, պարոն հայազգի Լավրովը մի շատ նուրբ ու «հուզիչ» անցում էլ կատարեց հայոց գետնին վրա, ասաց, որ ԵԱՀԿ-ում նախագահող Գերմանիայի հետ պետք է քննարկել շփման գծում հետաքննող մեխանիզմների կիրառման խնդիրը:


Գիտենք՝ սա ամերիկյան կողմի առաջարկն է, որին ահավոր դեմ է Ադրբեջանը, որին ահավոր դեմ է Ռուսաստանը: Խնդիրը նուրբ է: ԵԱՀԿ ՄԽ երեք համանախագահող երկրներն էլ ունեն արբանյակային կապ` հասկանալու` ով է առաջինը «կրակում», որպեսզի «կրակողին» զսպաշապիկ հագցնեն, սակայն շփման գծում հետաքննող բուն գործիքակազմի տեղակայմամբ վերանում է Ռուսաստանի «արբիտրի» դերի անհրաժեշտությունը, Ադրբեջանն էլ այդուհետ հայտարարվում է «ագրեսոր», որովհետև նա է մշտապես խախտում հրադադարը:
Խոսելով հետաքննող սարքերի մեխանիզմների մասին, Ռուսաստանը հասկացնում-ասում է հանցագործ Ալիևին. «Է՛ս էի՞ր ուզում»: Իսկ Ալիևը, ասացինք, չի ուզում: Ի՞նչ կլինի, կերևա առաջիկայում:


Բայց կարծես թե և ինչպես միշտ` Ալիևի «ուզելը» ոչ մեկին, մանավանդ վերջին լայնամասշտաբ ֆիասկոյից հետո, չի հետաքրքրում:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3080

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ