Միջպետական հարաբերությունների բովանդակությունը որոշվում է իշխանությունների միջև ձևավորված հարաբերություններով

Էդ, որ ասում եք՝ մենք ռուսներին ավելի շատ ենք սիրել, քան՝ ինքներս մեզ, ու էդ ամենը լղոզում պաթոսով, էդ մարդկանցից քանի՞ հոգի է Հայաստանում ու Արցախում ընտրել էն մարդկանց, ում հետ Ռուսաստանը ցույց էր տալիս, որ ավելի նպատակահարմար է աշխատել։ Էդ մարդկանց լավ գիտեք, Արցախում Վիտոն էր, ՀՀ-ում՝ երկրորդ նախագահը։ Գոնե էս հարցում էդ ազնվությունն ունեցեք. 2018-ին Կարեն Կարապետյանն էր, ոչ թե՝ Նիկոլը։

1958 թ., երբ Դը Գոլը դարձավ Ֆրանսիայի նախագահ ու հիմնեց հինգերորդ հանրապետությունը, սկսեց վարել ինքնուրույն եվրոպակենտրոն քաղաքականություն։ Ամերիկային դա դուր չեկավ, ի պատասխան Դը Գոլը Ֆրանսիան հանեց ՆԱՏՕ-ից, ՆԱՏՕ-ի կենտրոնակայանն էլ` Փարիզից։ 1968 թ. Սորբոնի ուսանողների հակադըգոլյան ցույցերը, որոնք ակտիվորեն տաքացվում էին նույն ամերիկացիների կողմից, հանգեցրին վերջինիս հեռացմանը։ Կրկին վերականգնվեցին ֆրանս-ամերիկյան դաշնակցային հարաբերությունները, Ֆրանսիան կրկին անդամակցեց ՆԱՏՕ-ին։ Այսինքն, բոլոր ժամանակներում էլ միջպետական հարաբերությունների բովանդակությունը որոշվել է առավելապես իշխանությունների միջև ձևավորված հարաբերություններով։ Էդպիսին է քաղաքականությունը։ Գաբոնը չէր Ֆրանսիայի դաշնակիցը, այլ՝ Գաբոնի հեռացված իշխանությունները։ էնպես որ, մեղադրելուց առաջ մեղավորության սեփական չափաբաժնի գիտակցում էլ փորձեք ունենալ։

Գարեգին Պետրոսյան

Մեկնաբանություններ