Պայքարն ունի շոշափելի ու տեսանելի կանոններ

Ինձ բացատրեք, ինչպե՞ս կարելի է Ղարաբաղը բոլոր հնարավոր և անհնար ձևերով փաստացի հանձնողներին, ԱԺ-ում քաղաքական, բարոյական, գոյութենական, նյարդային, պատասխանատվության և pressing-ի ենթարկելու փոխարեն, ասել, որ սադրանքներից խուսափելու համար բոյկոտում ենք նիստը և լքում դահլիճը: Բեկումը կանոն ու կանոնակարգ խախտել է ենթադրում: Էդ դահլիճում է ձեր գործը, ոչ թե կաբինետներում, էդ դահլիճում պետք է ձեզ ընտրողը տեսնի ձեր գործունեությունն ու պայքարը, եթե ԱԺ-ում եք: Էդ դահլիճն է ձեր պայքարի արենան՝ հռետորությամբ, հանդիմանությամբ, ապացուցմամբ, սնանկացմամբ ու ծեծ ու ջարդով՝ եթե կուզեք:

Ի՞նչ կապ ունի, թե նրանք ինչպես են մանիպուլացնելու ու խաբեն: Նրանք դա անելու են իրենց 10% ընտրազանգվածի համար, դուք, վերը նշվածը, անհամաձայն 90% ի համար, որոնք այլևս չեն տրվում նրա խոսքին և անկախ նրանից ձերն են, թե ոչ, կարևորը՝ դեմ են նրան:

Բացատրեք հասկանամ՝ Ղարաբաղը հանձնողներին ու հանձնողին ո՞նց կարելի է մենակ թողնել իրենց Հ1-ի եթերում, որ նրանք էլ մաքսիմալ հիմնավորեն հանձնումը, ու հետո ասել, դե, մեր ժողովրդի հետ բավարար չենք կոմունիկացվում: Ո՞նց կարելի է ընդդիմադիր գործունեության պրիմիտիվագույն գործիքները վայր դնել ԱԺ-ում, բայց ասել, որ պայքարը փողոցով պետք է գնա: Ո՞նց փողոց կհավաքվի, երբ դուք նույնիսկ ԱԺ-ում չեք անում այն մինիմալը, ինչ պարտավոր եք: Ո՞նց կարելի է ԱԺ-ում Փաշինյան բոյկոտել, որ սադրանք չլինի, ու հուսալ, որ փողոց կհավաքվի: Փոխարեն սադրեն, որ պայթեցնեն, խուսափում են սադրանքից, որ նրանք էլ կառուցողականության, բարեկրթության ու բարեվարքության մթնոլորտում հիմնավորեն ուրացումն ու փաստացի հանձնումը:

Սադրանքից ոչ թե խուսափել է պետք, այլ օր ու գիշեր սադրանքներ մտածել ու հորինել, որ պրոցես գեներացվի ներսում, որ ընտրողդ էլ տեսնի, որ կռիվ ես տալիս ու իր կարիքն ունես դրսում: Ուրիշ ո՞նց կարելի է:

Գիտե՞ք ոնց, ասեմ՝ էնպես, ինչպես երեկ ասացին, որ Եկեղեցին զանգը հնչեցրեց, բայց այդ զանգի ձայնը նույնիսկ զանգ տվողը չի լսել, ուր մնաց` զանգին սպասող ժողովուրդը:

P.S. Գրողը տանի, զանգը ունի ձայն, եթե ձայնը չի գալիս, մի ասա՝ տվեցի: Պայքարն ունի շոշափելի ու տեսանելի կանոններ, եթե չես կիրառում կամ տիրապետում՝ անունը պայքար մի դիր:

Վլադիմիր Մարտիրոսյան

Մեկնաբանություններ