1965 թվական։ Ապրիլի 24: Պայծառ, գարնանային դուրս կանչող օր էր։

Վերջերս մի թուրք Հայոց ցեղասպանության զոհերի․․․ցուցակ էր ուզում։ Այդ ցուցակի առաջին՝ մի չնչին մասը տեղադրում եմ ստորև։ Թեպետ համոզված եմ, որ այդ թուրքը հայոց այբուբենը չգիտի, բայց սա հայերեն գիտցողների համար է։

Եթե ամփոփելու լինենք մեր 34 տարվա պատմությունը, ապա բոլոր 4 առաջնորդները այս կամ այն կերպ «բարեհաջող» քանդեցին Երրորդ Հանրապետությունը։

2021-ի արտահերթ ընտրություններին Ոսկեպարում ճնշող մեծամասնությունը (քվեարկությանը մասնակից 359 անձից 285-ը) ընտրել է ՔՊ-ին...

Ծոմով և պահքերով` աղոթենք մեր ժողովրդի համար, քանի որ հեղափոխությունը Աստվածաշնչից չէ և մոլորվել են այն քրիստոնյաները, որ այդպես են կարծում, հոգևորը սոցիալական խնդիր համարելով կամ շփոթելով այդ հարցում, երբ ամոթ է այդպես մտածելը:

Ինչ է շահել Հայաստանը գտնվելով Ռուսաստանի կազմում: Նախ, ամենակարևորը: Գտնվելով Ռուսաստանի կազմում Արևելյան Հայաստանի հայ բնակչությունը խուսափել է Թուրքիայի տիրապետության տակ մնացած Արևմտյան Հայաստանին ու նրա ժողովրդին բաժին հասած ողբերգական ճակատագրից, չի ենթարկվել ցեղասպանության:

Մկրտիչ Սարգսյան գրողի, զինվոր զավակի գրավոր ու բանավոր կյանքը տեսնելով, առավել լավ հասկացա, որ ստեղծագործել, չի նշանակում ստեղծել կամ էլ հորինել: Ճշմարիտ գրողը ոչ թե չեղած բանը ստեղծող-հորինող է, այլ պարզապես եղածը հայտնաբերող: Եվ քանի որ մարդը ստեղծված է Աստծո պատկերով ու նմանությամբ, մարդկայինից բացի, կրելու է աստվածային, նույնն է թե ասեի` Աստծո բնությունը: Դա այդպես է, այլապես մարդացյալ Աստված Հիսուս Քրիստոսը չէր ասի. «Ինձ նման եղեք», այսինքն՝ ինձ նման մարդ եղեք, որպես մարդ ինձ նմանվեցեք: ՈՒրեմն, հնարավոր է այս աշխարհում գտնվելով, գործել աստվածային բնությամբ: Ոչ միայն գործել, այլև ապրել աստվածային բնությամբ: Առաջին մարդ Ադամը հնազանդ չգտնվեց, երկրորդ մարդը, որ Հիսուս Քրիստոսն է, Հորը հնազանդ մնաց մինչև վերջ, և այդ հնազանդությամբ էլ հաղթեց աշխարհին:

Առաջարկեցի, որ շաբաթական թերթի մեկ էջը տրամադրենք հոգևորին: Ասաց՝ ինքդ էլ տնօրինիր և բացեցինք ԽՈՐԱՆ էջը, որ ուղարկում էինք նաև բանտարկյալներին:

Անշնորհակալ գործ է, պատմականորեն լիակատար կերպով մերժված: Դա է ապացուցում մեր անցած 300 տարվա պատմությունը:

Մեծ սիմվոլիզմ կա Երևանում ծառահատման մեջ. հուդաները կտրում և արմատախիլ են անում` 1. Արևելյան սոսիները, որոնք Հայաստանում անհիշելի ժամանակներից համարվել են սրբազան ծառեր։ Օգտագործվել է նաև քրիստոնեական եկեղեցիների, վանքերի, ջրաղացների բակերը կանաչապատելու համար։ Սոսյաց անտառի նվիրյալ դյուցազունն էր համարվում հայերի նահապետներից մեկը՝ Արամը։ Արա Գեղեցիկի թոռ Անուշավանը կրում էր Սոսանվեր մակդիրը։ Հայաստանի հնադարյան մայրաքաղաք Արմավիրում գտնվող Անահիտ աստվածուհու մեհյանը շրջապատված էր Սոսյաց հռչակավոր անտառով;