Այն, ինչ Բագրատ Սրբազանը կարողացավ անել Տավուշում՝ միայն դրվատանքի է արժանի:

Երեկ Արցախը Ադրբեջանի կազմում ճանաչած գոյականը կառավարության նիստ էր հրավիրել։ Ներկա էին տնտեսագիտական կրթություն, ֆինանսական աշխատանքի կիրառական փորձ ունեցող նախարարներ, փոխվարչապետեր, որոնք իրենց գիտելիքով լի քառակուսի գլուխները կախ լսում էին զրո կրթություն, զրո տնտեսական փորձ, զրո տեսական տնտեսագիտական միտք, զրո վերլուծական գանգատուփ ունեցող մեկին, ով մի հախուռն, անպատրաստ, արկածախնդիր, տխմար, տգետ դատողություններով մինի ֆինանսական հանրահավաք էր բեմադրում և իր իսկ նշանակած քառակուսի գլխների վրա մունաթ էր գալիս, բացարձակապես չիմանալով քննարկվող օրենքի խորքային էությունը, դրա ներդրման յուրահատկությունները, օրենքով կատարվող կարգավորումները և գործիքները։

նիկոլաֆեյքերի (նաև՝ չֆեյքերի) նոր խմբաքանակ է լՔցվել «Ֆեյսբուք»:

Թուրքի ծառաների թիմը՝ ՔՊ-ն, սկսել է կաշառք առաջարկել սահմանամերձ բնակիչներին՝ փոխհատուցում անվան տակ։ Չեմ բացառում, որ կլինեն նաև հետաքրքրվածներ, որոնք գումարը վերցնեն և մեկնեն, ասենք, ՌԴ...

Ինչքան գրանտակեր դիշովկա կար, որ Ղարսի ու Մոսկվայի պայմանագրերի անօրինականությունից էր պատմում։ Դե հիմա էլ պատմեք ՝ հավելելով նոլիկնոցի այսօրվա արածները...

Հարց սահմանազատում կոչվող հանձնման գործընթացը արդարացնող գոյացություններին: Դուք ձեր ընտանիքը կվերցնե՞ք, գնաք ապրեք այդ գյուղերում, այդ տներում, որտեղ առաջարկում եք ապրել այդ մարդկանց: Ձեր երեխաներին կուղարկե՞ք այդ դպրոց, որտեղ առաջարկում եք, որ իրենց երեխաներին ուղարկեն այդ մարդիկ:

Էդքան փող են տալիս ֆեյքերի ֆաբրիկային, իրենց լրատվամիջոցներին, էդքան ինստրուկտաժ են անում «սվոյ»-ներին՝ սկսած իրենց պատգամավորներից, բայց խոշոր հաշվով տակ են տալիս հակաքարոզի գործում:

Սա այսօրվա Տավուշն է` սահմանապահ Կիրանց գյուղը, որտեղից առավոտյան բերման են ենթարկվել իրենց հողը թշնամուց պաշտպանող մեր մի քանի տասնյակ հայրենակիցներ։ Եվ բնավ, կարևոր չէ, որ այս պահի դրությամբ արդեն ազատ են արձակվել։ Այս դրվագը, այս օրերի ծանր ու տառապալից ժամերը գրվելու են որպես մի շրջան, երբ անհայրենիք մի խմբակ թշնամուն հանձնեց ազատագրված Արցախը, ապա ոստիկանների այսպիսի ջոկատները հայ գյուղացու` երկրի տիրոջ կողքին կանգնելու փոխարեն պաշտպանում էին թշնամու անվտանգությունը։

Անհայրենիք մի խմբակ պետությունը զավթելուն պես Պատմության թանգարանում «հեղափոխության» բաժին էր բացում վեց տարի առաջ, երբ դրա ո՛չ պատմական , և ո՛չ էլ բարոյական իրավունքն ունեին։ Հիշում ենք բոլորս, չէ՞։

Գիտե՞ք, թե որն է հայկական ներկա մղձավանջի ամենաայլանդակ կողմը. որ հայրենիքից ու երկրից մարդկային ու տարածքային զոհաբերություններ արվում են ոչ թե ակամա, առաջացած աննպաստ իրավիճակի անշրջանցելի հարկադրանքով, այլ ծրագրված կերպով, դավադրաբար ու դավաճանաբար: Որ մարդկանց և հող հանձնողները ոչ թե երկրի իրական տերերն են և ազգային գաղափարների ու նպատակների կրողը, վերջին տասնամյակներին հայրենիք ու պետություն կառուցածները, այլ այդ ամենի հակառակորդները: