ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Կլինի՞ սոցիալական բունտ Հայաստանում

Կլինի՞ սոցիալական բունտ Հայաստանում
23.07.2013 | 00:40

Այս պահին` ոչ: Թանկացումը սինխրոնացվեց արձակուրդի, շոգի, քաղաքից բացակայելու, առանց այն էլ լեթարգիական ու շատ խոր քնով քնած քաղաքական ուժերի «հոգեհանգստի» հետ:
Սոցիալական «չպոռթկման» մեկ այլ պատճառ էլ կա: Ասոցացման համաձայնագրի ստորագրման ժամկետ: Արդեն իսկ նկատելի է, որ քաղակտիվիստները չեն կարողանում «բունտով» վարակել քաղաքացիներին, վերջիններս նույնպես լեթարգիայի ու ապատիայի մեջ են` բոլոր կարգի դժվարությունների առաջ մեն-մենակ մնալու պատճառով, ու հիմնականում «դինջ-դինջ»` ձեռը մեկնում են դեպ վարորդը, ափի մեջ ցավագնորեն տրորված 150 դրամը պարտաճանաչ տալիս, «ստանում ու իջնում»` բացարձակապես չմտածելով ընդվզելու մասին, ինչի «հաշվարկն» էլ հանճարեղորեն «ճշգրիտ» արել են պատկան մարմինները։
Թույլ տանք կարծելու, որ ժողովուրդը դժվարորեն, սակայն «հարմարվելու» է այս դառնությանը ևս` ավելի խոր ու ներս հրելով իր սոցիալական բողոքը, որն աշնանը, երբ արդեն կանգնած կլինի երկընտրանքի առաջ` աթա՞ր վառել, թե՞ գազ, կրկին գլուխ կբարձրացնի, որովհետև այդ ամենին գումարված կլինեն նաև մնացյալ թանկացումները:
Ի դեպ, ի՞նչ եղավ Ռուսաստանից գազի սուբսիդավորման պատմությունը, կարծես թե այն չի մոտեցել իր վախճանին. երեկ արդեն շշուկներ էին տարածվում, թե հնարավոր է և մայր Ռուսաստանը չգնա դրան… Մեր «մայրն» է` նստած իրենց մեծապետական «ծառուղում», մեզ համար տարբեր-տարբեր «խալաթներ» է կարում` ծաղկավոր-գազային-էմիգրանտային-զենքային: Իհարկե, «մայրը» փորձելու է աշնանն այնպես անել, որ «ո՜վ հայ ժողովուրդը», թեկուզ և իրեն արդեն չընդունող, ոտքի կանգնի վասն իր սոցիալական վիճակի, բայց իրականում ընդդեմ ասոցացման համաձայնագրի: Ժողովուրդը չցանկանա էլ, «մայրը» ոտքի կհանի:
Կա՞ դիմակայության ֆոն, որպեսզի նման հեռանկարը բացառվի: Ոչ:
ա) Այս ամենին դիմակայելու համար գաղափարական-կուռ, «քո փրկությունը քո միասնության մեջ» եղող ժողովուրդ է պետք. ասել է` իր անկախության համար կրկին ոտքի կանգնելու պատրաստ ժողովուրդ: Ինչ-որ «իքս» պահի, ինչպես եղավ այս վերջին անգամ` Հրաչյա Հարությունյանի դեպքում: Այո, հնարավոր է: Սակայն, ընդհանուր առմամբ ժողովուրդն ահավոր հոգնած-ապատիկ վիճակում է: Ասացինք:
բ) Իշխանության քայլերը ևս ոչ միայն բավարար չեն, այլև գրեթե ոչինչ են, զի ոչինչ չի արվում կոռուպցիան գլխից «բռնել-սատկացնելու» ուղղությամբ: Որպեսզի հաց չլինելու պարագայում քաղաքական դասական կոմպոնենտը` «տեսարանը», գոնե լինի: Ինչ վերաբերում է դոնորների սպասվելիք երկու միլիարդին, ապա դրանք ոչ թե դեպ ժողովուրդ, այլ դեպ «ինֆրաստրուկտուրաներ» են «հոսելու»: Չկան նաև կադրային, համակարգային այն փոփոխությունները, որոնք մարդկանց կարող էին հուսադրել, թե «մարդ ոչ միայն հացիւ կեցցէ»:
գ) Անչափ շատ են «ֆիլերն» ու «ֆոբերը» մեզանում: Ասենք` նույն տխրահռչակ Սմբատ Կարախանյանի «աղանդը» մեզանում բավականաչափ «հետևորդներ» ունի, որոնք ամեն վայրկյանի կարող են ներքին խառնակչություններ անել` Կարախանյանի մատի մեկ շարժումով իսկ, սակայն ձկան նման լուռ են գլոբալ, ասել է` ռուսաստանյան «խալաթագործության և ասեղնագործության» մասով, ավելին` հաթաթաներ կտան, եթե հայն այդ «խալաթը» չհագնի:
Ի դեպ, որևէ հայտարարություն, բացի նրանից, որ ամեն ինչի մեջ հայաստանյան «ավազակապետությունն» է մեղավոր, ՀԱԿ-ը, ԲՀԿ-ն մի ձեն հանե՞լ են: Դատապարտե՞լ են նրանք, թե որպես կուսակցություն Ռուսաստանի` Ադրբեջանին զենք վաճառելու մեկմիլիարդանոց վարքը, հայ քաղաքացուն «ծաղկավոր խալաթով» աշխարհին որպես մարդասպան ներկայացնելը:
Թե՞ Հովիկ Արգամիչը ներկայացրել է, հերիք է: «Ընդդիմությունից» (չէր բացառել, չէ՞, Լևոն Զուրաբյանը Հովհաննեսի ընդդիմադիր դառնալը, ԱԺ-ից էլ ոչ մի կերպ չէին հերքել սույն հնարավորությունը) մեկն արդեն խոսել է:
«Տնից» մեկը հերի՞ք է:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2188

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ