ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

ՈՒկրաինան` Իրանի ու Սիրիայի դիմաց

ՈՒկրաինան` Իրանի ու Սիրիայի դիմաց
26.11.2013 | 01:51

Այսպես եղավ նաև Վրաստանի դեպքում: Արևմուտքը տվեց Աբխազիան ու Օսիան` Ռուսաստանի հետ խիստ «թաքուն» պայմանավորվածությունների արդյունքում: Ժամանակավորապես վերցնելով Վրաստանը: Ի պահ, որ հարկավոր դեպքում, եթե պետք լինի, տա նաև Վրաստանը: Իրենը Մեծ Մերձավոր Արևելքն է էս պահին, ու ամեն ինչ անելու է, որ գլուխ բերի մեծ կոմբինատոր Բժեզինսկու` Մեծ Մերձավոր Արևելքի նախագիծը: Իսկ Ռուսաստանին միշտ էլ հերթ կհասնի:
Նավթը կա ու կա: Ընդ որում, հիմա էլ «կա»: Իրանի հետ համաձայնությունը աշխարհում նավթի գինը երկու անգամ իջեցրել է:
Այսպիսով, Ժնևում «երկուսը` մեկում» տարբերակով Արևմուտքը հասավ Իրանի միջուկի խաղաղ օգտագործման բանակցությունների «հաղթական» ավարտին: Իհարկե, հասկանալի է` այդ խաղաղ զարգացումը հեչ պետք չէր ԱՄՆ-ին, սակայն մեծ խաղում շահելու համար նա միշտ պատրաստ է փոքրը զիջելու: Ընդ որում, զիջելու ոչ միայն ՈՒկրաինան Ռուսաստանին, համաժամանակյա Ֆյուլեի շուրթերով արտաբերելով, որ մինչև գարուն, երբ արդեն յոնջան աճած կլինի, ՈՒկրաինան կարող է և չասոցացվել Եվրոպայի հետ: Եվ ուրեմն` ԱՄՆ-ը հետ քաշեց նաև Ֆրանսիային, որի պատճառով նախորդ անգամ տապալվել էին բանակցություններն Իրանի հետ: Տեղյակ ենք` Մեծ Մերձավոր Արևելքի, նաև մեր տարածաշրջանի խաղում Ֆրանսիային հատկացված է առանցքային դեր. այդ Սարկոզին էր վրացական պատերազմի ժամանակ հայտնվել Վրաստանի կողմերում ու բանակցում Պուտինի հետ, որպեսզի Վովան Միշային կողքի ծառից չկախի: Այդ Ֆրանսիան էր «ռմբակոծում» Իրաքն ու Եգիպտոսը, այդ Ֆրանսիան էր, որ… բայց նա նախորդ օրը համաձայնեց, որ Իրանի միջուկը «խաղաղվի»:
ԱՄՆ-ն այս փուլում խաղի մեջ պահեց միայն Իսրայելին (ինչը կարծես թե քիչ չէ). Նաթանյահուն ասաց` Իրանի հետ հաշտվելով դեռ չգիտեք գլխներիդ գալիքը, հետո էլ՝ եթե Ահմադինեժադը գայլ էր` գայլի մորթով, ապա Ռուհանին գայլ է` գառան մորթով: Ասել է` Արևմուտքը փայտը ձեռն է պահում Իրանի հետ հարաբերություններում` ի դեմս Իսրայելի:
Ինչևէ, փաստը կայացավ, և մոտ քառասուն տարի կարծրացած սառույցը ԱՄՆ-Արևմուտքի ու Իրանի միջև հալվեց: Այս պահին` հանուն Սիրիայի: Չենք կասկածում, շուտով նույն Ժնևում Սիրիայի հարցով տեղի ունենալիք «Ժնև-2-ը» ևս հաջողություն կարձանագրի, սիրիական ընդդիմությունն էլ կմասնակցի… Ասադին էլ ոչ ևս կանեն, ըստ ամենայնի թույլ չտալով, որ նախագահական ընտրություններին մասնակցի:
Բա հիմա դրա համար չարժե՞ր, որ այս պահին Եվրոպայի համար բեռ դառնալու «հեռանկար», անհարմարություններ ստեղծող ՈՒկրաինայի հաշվով Արևմուտքն ասեր Ռուսաստանին` «առ, տար, քեզ ըլնի, հալալ ա»:
Երկրորդենք պնդումը. ԵՄ-ը խիստ նրբագեղ մաներայով ինքը հետ մղեց ՈՒկրաինայի ասոցացումը: Այլապես ինչու էր ընդամենը մեկ միլիարդ եվրո տալիս (ըստ Ազարովի ներկայացրած թվերի), Տիմոշենկոյի հարց դնում, ինչ-ինչ չկատարվելիք պահանջներ ներկայացնում:
ՈՒ թե ամփոփենք այս ողջ թնջուկը, ապա պետք է արձանագրել` խաղի միջնամասում բոլորը կուշտ, ուրախ և բախտավոր են: ԱՄՆ-Արևմուտքը, որ գլուխ է բերելու Իրանի ու Սիրիայի հարցը` առայժմ առանց ռմբակոծությունների: Ռուսաստանը, որը հասկանում էր` Իրան-ԱՄՆ մերձեցումից ինքը ոչինչ չէր շահելու, ավելի լավ է շնից մազ պոկի: Իսկ այդ մազն այնքան էլ մազ չէ. Պուտինի պատկերացմամբ` այն մի ամբողջ Մաքսային միություն է` յուր Եվրասիական հեռանկարներով (կկայանա՞ այդ ամբիցիան, թե՞ ոչ, այս պահին նույնիսկ էական չէ): Իրանը կարողացավ «խաղաղեցնել» իր միջուկը (իսկ լավատեղյակներն ասում են` Իրանն արդեն ունի միջուկային զենք) և վերջապես` ազատվել սանկցիաներից:
Մնաց հասկանանք. մենք՝ որպես երկիր, ի՞նչ շահեցինք այս ամենից:
Եթե շահեցինք:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1781

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ