Կառավարման տեսության մեջ կենտրոնական հարցերից մեկը կապված է նրա հետ, թե ինչ դեր ունի կառավարող խումբը կամ մենեջմենթը գործերի հաջող կամ անհաջող ավարտի մեջ։
Ուրիշ խոսքով, սա նշանակում է պարզել այն հարցը, թե գործերի ընթացքի վրա ինչպես են ազդում կառավարողների (մենեջմենթ) և կառավարվողների (գործի կատարողներ կամ ավելի ընդհանուր դեպքում՝ ժողովուրդ) որակները։
Այս իմաստով կարևոր է դառնում նաև մանր ու ցածրորակ մարդկանց հայտնվելու երևույթը կառավարման ոլորտում, և կառավարման գիտության մեջ ապացուցված է համարվում այն, որ մեծ գործերի ու նախագծերի ձախողումների պատճառը մեծամասամբ հենց մենեջմենթի ցածր որակն է։
Այլ հարց է, թե ցածրորակ մենեջերները ինչպես են հայտնվում կարևոր և նույնիսկ կարևորագույն պոստերում։
Անալիզը ցույց է տալիս, որ անճարակ ու թույլ մարդկանց հայտնվելը կառավարման իմաստով կարևոր պոստերում կարող է լինել կամ պարզունակ սխալի հետևանք, կամ էլ, ավելի կարևոր դեպքերում, գիտակցված քայլ, որը ունի որոշակի քաղաքական կամ այլ կարևոր նպատակ։
Ինչ վերաբերում է երկրորդական մարդկանց հայտնվելուն պետական կառավարման ամենակարևոր դիրքերում, ապա դա պարզապես նշանակում է, որ կա կառավարման շատ ավելի բարձր մակարդակ՝ իր ֆինանսական և գաղափարական հզոր մեխանիզմներով։
Պավել Բարսեղյան