Հոգնեցինք, էլի

Գուցե, իսկապես, շատ կոպիտ է հնչում, բայց, իսկապես, ինչպես «էշին փալան վրա չի գալիս», այնպես էլ մեզ՝ կապ կամ հեռահաղորդակցություն կոչվածը: Ընդ որում, զավեշտն այն է, որ մեր քաղաքացիները խնդիր են ունենում անգամ ամենատարրական հարցերում, օրինակ` 1-09 զանգահարելիս: Նախ` «անդուր ձայնով էդ ռոբոտը» մի ժամ և համառորեն «չի ուզում հասկանալ», որ իր կողմից մեզ տրված «հանգամանալից տեղեկատվության» հարկը բացարձակ չկա: Եվ երբ մի կերպ խուսանավում ես` «հայերենի համար սեղմելով 1», հիմա էլ մի քանի անգամ է ուզում, որ սեղմես, որովհետև «իր էշը քշած» շարունակում է տեղեկացնել, թե մնացած լեզուների համար ինչ պիտի սեղմես: Երբ դա էլ ես հաղթահարում` հասնելով 0-ին, այսինքն` «ինֆորմացիոն բուն տարածք», այ, էստեղ կատարյալ գժանոց է սկսվում, որովհետև հարգելի բաժանորդին սիրելի օպերատորը կարող է պատասխանել ամենաքիչը` 1, իսկ սովորաբար` 3-4 րոպեից:
Լավ, էս այլանդակության վերջը որևէ կերպ հնարավոր չէ՞ տալ: Ես չգիտեմ` ինչ է պետք անել (իմանայի` ինքս կապավոր կլինեի կամ առաջարկ կներկայացնեի), բայց իրենք էլ հո մասնագետնե՞ր ունեն, չեն կարո՞ղ որևէ բան մտածել:
Դե, իսկ նախկինում մեզ շատ սիրելի «Սփյուռի» մասին առհասարակ ավելորդ է խոսել, որովհետև եթե «ԱրմենՏելին» կամ «Բիլայնին» երբեմն միանում ես, սրանց հետ լրիվ է անհնար կապվել: Իսկ հաջողության դեպքում, ի դեպ, պետք չէ շտապել ուրախանալ, որովհետև, համարյա որպես կանոն, սկսել են «նախկին տվյալներ», այսինքն` հին հեռախոսահամարներ տրամադրել: Զարմանում էլ ես, թե ոնց են աշխատում, ինչո՞ւ և ո՞ւմ համար…
Գոհար ՍԻՄՈՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ