Բարձրաձայն մտորումներ

Ինձ համար որևէ նշանակություն չունի` Իրանի ողբերգությունը կանխամտածվա՞ծ գործողության, թե՞ դժբախտ պատահարի արդյունք էր:

Կարևորը փաստն է, որը հստակություն մտցրեց մեր տարածաշրջանում կատարվելիք ապագա գործողությունների դերակատարների պլանների մեջ:

Քանիցս ՖԲ էջում գրել եմ Մեծ Բրիտանիայի «բարձրագույն լիգա» վերադառնալու ձգտման մասին:

Մինչև այս ողբերգական պատահարը, Ֆորին Օֆիսը, որպես Մեծ Մերձավոր Արևելքում իր գլխավոր դաշնակից ընտրելու հարցում չէր կողմնորոշվում՝ Իրա՞ն, թե՞ Թուրքիա:

Այս ավիավթարը հստակեցրեց՝ միանշանկ Թուրքիա:

Եվ դա հրշալի է:

Որովհետև մեզ համար հսկայական հնարավորություն է բացում, վերջապես... եթե ճիշտ ընկալենք իրավիճակը:

Բրիտանիան Թուրքիային տարածաշրջանի թյուրքախոս ժողովուրդների վրա իր ազդեցությունը հաստատելու հնարավորություն կտա:

ՈՒ որպեսզի իսլամի խալիֆ դառնա Էրդողանը, կթույլատրի գրավել Երուսաղեմի իսլամական սրբավայրը:

Բայց պետք է ընկալել մի բան, Ռուսաստանն իսլամական խոշոր բնակչություն ունեցող երկիր է:

Իսկ էրդողանի ամենահզոր զենքն իսլամական, թյուրքախոս ժողովուրդների ինքնության բարձրացումն է:

Այդ ինքնության առաջին պլան բերվելը Ռուսատանում, մահցու վտանգ է Ռուսական պետության համար:

ՈՒրեմն, ռուս-թուրքական հերթական պատերազմը ծայր

անհրաժեշտություն է:

Ռուսաստնը չի կարող նման վտանգի դեմը չառնել:

Սկզբից Թուրքիայի դեմ կհանի Ամերիկայից խաբված քրդերին:

Հետո ինքը կհարվածի, որպեսզի Սև ծովն էլ Բալթիկի նման չկորցնի:

Իսկ 1921 թվականի Մոսկովյան պայմանագրի տարածքներց մեզ բաժին կհասնի՞, թե՞ կշահեն թիֆլիսահայերի ասած տուտուց վրացիք, կախված է միայն մեզանից:

Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ