Ականներ մի փնտրիր, որ ինքդ էլ չդառնաս ական

Վերջին երկու ամիսներին ընդդիմադիր ուժերը շարունակում էին քննարկել արդեն հավերժական դարձած հարցը` ո՞վ է հաճախորդն ու ականը, և ով` ազնիվ ու վեհանձն ընդդիմադիրը: Այս ամենը շատ ակնառու էր հատկապես սոցիալական ցանցերում, որտեղ ՀԱԿ-ի և «ժառանգություն» կուսակցության համակիրներն ուղղակի փոխհրաձգությամբ էին զբաղված: Րաֆֆի Հովհաննիսյանի թեման դարձել էր սուր առճակատումների առիթ:
Դժվար է ասել, թե ինչու է Հայաստանում իշխանությունը միասնական, իսկ ընդդիմությունը, որը մշտապես հանդես է եկել ու գալիս ժողովրդի անունից` այդքան անմիաբան: Ինչպե՞ս այսքանից հետո ՀՀ քաղաքացին վստահի ընդդիմությանը, որն անընդհատ իր ներսում «ականներ» ու «հաճախորդներ» է փնտրում: Հայաստանում բոլոր ընդդիմությունները տարբեր ժամանակներում իրար մեղադրել են «ական» ու «հաճախորդ» լինելու մեջ, սակայն ոչ մի ընդդիմադիր ուժի չի հաջողվել խաղաղ, սահմանադրական ճանապարհով գալ իշխանության: Այլ մեթոդներն էլ բացառվել են:
Խնդիրը, տվյալ դեպքում, միմյանց հասցեին հնչեցվող պիտակավորումները չեն. եթե մի քաղաքական ուժ դավաճանել է իր սկզբունքներին, ապա պետք է նրան անվանել այն անունով, ինչը նրան բնորոշում է: Խնդիրն այն է, որ ՀՀ քաղաքացին Անկախության տարիներից ի վեր ականատես է եղել ամենատարբեր մետամորֆոզների կամ համագործակցության օրինակների, որոնք միշտ ներկայացվել են ժողովրդի, պետության շահով: Հայտնի են շատ օրինակներ, երբ ընդդիմադիր գործիչներն ամենաթունդ կերպով քննադատել ու հայհոյել են գործող իշխանությանը, իսկ հետո մաս կազմել այդ իշխանությանը. կամ քննադատել են այլ քաղաքական ուժերի և հետո համագործակցել նրանց հետ:
Գրեթե կասկած չունեմ, որ ՀԱԿ-ն ու «ժառանգությունը» վաղը, եթե անհրաժեշտություն լինի և քաղաքական շահերի համընկնում, թե´ ԱԺ-ում, թե´ ԱԺ-ից դուրս համագործակցելու են միմյանց հետ, հետո կարող են նորից նրանց ճանապարհները բաժանվել: ՀԱԿ-ը նույն կերպ, ընդդեմ ՀՀԿ մենաշնորհի, կարող է համագործակցել ՀՅԴ-ի հետ, ինչը, օրինակ, մի տասը տարի առաջ շատերի պատկերացումներից ու երևակայությունից դուրս կարող էր թվալ: Եվ տվյալ դեպքում անհեթեթ ու ոչ շահեկան վիճակում են հայտնվում այն քաղաքական ուժերի համակիրները, որոնք առօրյա կյանքում կամ վիրտուալ դաշտում անհեռանկար «ճակատամարտով» են մղում` փորձելով պահել կուսակցական գիծը:

Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Քաղաքացիական անհնազանդության հայկական տարբերակ կամ՝ «Արժեքների հեղափոխություն»
• ԲՀԿ-ն վերահաստատում է իր գերիշխող դիրքը
• Մետաքսի ճանապարհ՝ Սալոնիկից մինչև Մեղրի
• «Չկա բարեփոխումների ծրագիր»
• «Քինդեր-սյուրպրիզ»՝ եվրասիականացման նախաշեմին
• «Հարցերը փողոցում չեն լուծվում»
• Գայ Ֆոքսը՝ Երևանում
• Ռեսուրսնե՞րն են հաշվարկում
• «Դիմակների երթից» մեկ տարի անց
• «Ոչ մի քաղաքական իմաստ այնտեղ պետք չէ փնտրել»
• «Ոչ միայն սահմանադրության, այլև ողջ հասարակության հարցն է»
• «Արտահերթ ընտրություններ չեն սպասվում»
• ԲՀԿ-ն՝ լուրջ փորձության առջև
• «Հոկտեմբերի 30-ն այլ իմաստ ունի»
• Նստացույցի հարցում դեռ չկա կոնսենսուս
• Երջանիկ Աբգարյանը կարծում է, որ պետք է լավատես լինել
• Որքան են թափանցիկ գործում ՀՀ-ում հավատարմագրված դեսպանությունները
• Վիզաների դյուրացում ՀՀ-ի և ԵՄ-ի միջև
• Մնացել են նույն դիրքորոշմանը
• «Լուսանցքային լինելը պատիվ է մեզ համար»

Մեկնաբանություններ