Ամեն օր, ամեն ժամ համոզվում եմ, որ աշխարհում ապրում է հայ կոչվող, հայ անվամբ մի ստվար զանգված, որը ոչ մի կապ չունի Րաֆֆու, Մուրացանի, Պարոնյանի, Պատկանյանի, Թումանյանի, Տերյանի, Չարենցի, Սուրենյանցի, Թամանյանի, Անդրանիկի, Նժդեհի, Սարյանի, Սարոյանի, Արամ Խաչատրյանի հետ։
Կապ չունի ինձ հետ, իմ ընտանիքի, իմ բարեկամների ու ընկերների, իմ իրական հայրենակիցների հետ։
Հայ կոչվող ակնարկածս կենդանիները գուցե թուրքախառն կամ մի այլ անասնատեսակի հիբրիդից առաջած աղբ են, որոնք հազարավոր մղոն հեռու են homo sapiens-ից, իրական, բանական մարդուց։
Դրանք անգամ սովորական կենդանի չեն, այլ անասունի մի ստորակարգ տեսակ են։
Հենց սրանց ծնունդն է ազգադավ, հակահիգիենիկ այլանդակ գոյացություն թրքածին շիմպանզեն։
Դրանց բոլորի ՏՄ-ը։
Վարդգես ՕՎՅԱՆ