Դեպի Վիա Դոլորոսա`
տառապանքի ուղիով
Կքայլենք նորեն մենք Քո հետևից,
Սուրբ Խաչիդ ներքո կհավաքվեն կրկին
Հոգնած որբերդ` մերկ ու անոթի:
Անապատների ավազից չորցած,
Ցավագար աչքով կնայենք դեպ Քեզ,
Խաչին լուռ գամվող, տանջյալ Փրկիչին….
Կճանաչես մեզ, կժպտաս սիրով,
Կասես հոգեթով.
-Չեմ թողնի ձեզ որբ:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ