-ՈՒնայնություն ունայնությանց,- ասաց Ժողովողը,- ամեն ինչ ունայն է։ Եվ այսպիսով Ժողովողը ոչ միայն դարձավ ավելի իմաստուն, այլև նա գիտություն սովորեցրեց ժողովրդին, քանի որ ականջի համար հաճելի է խրատի գեղեցկությունը։ Ժողովողը շատ որոնեց, որ ցանկալի խոսքեր գտնի, գրի ճշմարիտ խոսքերի ուսանելի մի գիրք... Մի խոսք ևս, որդյա՛կ իմ. զգուշացի՛ր շատ գրքեր ունենալուց, որովհետև նրանք վերջ չունեն, և շատ կարդալը մարմնի համար հոգնություն է։ Եվ ահա լսի՛ր իմ բոլոր խոսքերի վերջաբանը. վախեցի՛ր Աստծուց և պահի՛ր նրա պատվիրանները. ահա այս է մարդն ամբողջովին։
Ժողովող 12. 8-10...12-13