Բայց դու ամեն ինչ կարգեցիր չափով, թվով ու կշռով, որովհետև յուրաքանչյուր ժամ քեզ հետ է քո ամենազոր ուժը, և ո՞վ կարող է դեմ կանգնել քո բազկի զորությանը, որովհետև ամբողջ աշխարհը քո առջև է իբրև կշեռքի նժար և կամ ինչպես ցողի մի կաթիլ, որ իջնում է երկիր։ Բայց դու ողորմում ես բոլորին, որովհետև կարող ես անել ամեն բան և թողնում ես, որ ապաշխարությամբ քավվեն մարդկային մեղքերը։ Քանի որ ատելո՛վ չէ, որ ստեղծել ես ամեն ինչ, այդ պատճառով էլ սիրում ես ինչ կա և գարշանք չես զգում քո արարածներից և ոչ մեկից։ Ինչպե՞ս կարող էր որևէ բան լինել, եթե դու չկամենայիր, և ինչպե՞ս կարող էր գոյատևել մի բան, եթե դու գոյության կանչած չլինեիր այն։
Իմաստություն Սողոմոնի 11. 22-26