Մենք խրվեցինք անօրենության և կորստյան շավիղների մեջ, գնացինք անկոխ անապատներով և չճանաչեցինք Տիրոջ ճանապարհները։ Ի՞նչ շահ բերեց մեզ հպարտությունը, և ի՞նչ նպաստ բերեց մեզ հարստությամբ պարծենալը։ Այդ ամենն անցավ ինչպես ստվեր ու թռավ ինչպես մարդու վաղանցուկ համբավ, ինչպես ուռած ջրերը ճեղքող նավ, որի անցնելուց հետո անհնարին է գտնել նրա հետքերը և թողած շավիղները ալիքների մեջ։
Իմաստություն Սողոմոնի 5. 7-10