Իրենց շահը մտածեցին, չարիք են խորհում իրենց անկողիններում և առավոտ կանուխ կատարում են այն, քանի որ իրենց ձեռքը չբարձրացրին դեպի Աստված։ Աչք էին տնկում հանդերին, հափշտակում որբերին, բռնագրավում տները, հափշտակում էին մարդուն և նրա տունը, մարդուն և նրա ժառանգությունը։ Այդ պատճառով այսպես է ասում տերը. «Ահավասիկ ես մտածում եմ չարիք բերել այդ ազգի վրա, ուստի վեր մի՛ ցցեք ձեր վզերը և գլուխներդ բարձր մի՛ քայլեք, քանի որ վատ ժամանակ է»։
Միքիայի մարգարեություն 2. 1-4