Ինչքանով են հարազատ Հայաստանի և Ռուսաստանի կառավարող կուսակցությունները

Ճանաչված երգչուհի, Ազգային ժողովի նորաթուխ պատգամավոր Շուշան Պետրոսյանը «Իրատես de facto»-ում ունեցած իր ճեպազրույցում խոսում է ներքաղաքական իրողությունների մասին իր վճիտ պատկերացումներով: Նա ցավով է խոսում միջկուսակցական պայքարի ու առհասարակ հայ մարդկանց համակած փոխադարձ ատելության մթնոլորտի, կառավարող հանրապետական կուսակցությանը հանիրավի փնովելու (ըստ Շուշանի` ֆետիշացնելու) մասին: Ամեն ինչ օրինաչափ է. իր անփորձությամբ արվեստի մարդուն դժվար է թափանցել մարդկային գործունեության ամենաբարոյազուրկ ոլորտներից մեկի` քաղաքականության լաբիրինթոսը: Հանրապետական կուսակցությանը ներսից պաշտպանելու նրա ջանքերը ավելի շատ զգացմունքային են, քան ռացիոնալ: Իսկ ո՞ւմ մեղքն է, որ 10 հայաստանցուց չորսը պատրաստվում է արտագաղթել: (Բավական է, որ անշառ ու համակրելի Էդուարդ Շարմազանովը դառնար ՀՀԿ-ի խոսնակ, նրա շահերի արտահայտիչ և ջերմեռանդ պաշտպան, ու անմիջապես հետևեց ժողովրդական սև անեկդոտների շարքը, որի մի մասը հասավ նաև Մոսկվա):
Այդուհանդերձ, չխորանալով հայրենի առաջապահ կուսակցության նկատմամբ դրսևորվող հակակրանքի պատճառների մեջ, եթե նույնիսկ նա հաղթում է քաղաքային ընտրություններում, կուզենայինք մի զուգահեռ անցկացնել` հետևությունները թողնելով ընթերցողներին: Համենայն դեպս, ես չեմ լսել, որ ՀՀԿ-ն հրապարակայնորեն անվանեն… ժուլիկների ու գողերի կուսակցություն: Մինչդեռ այս պիտակը արդեն տևական ժամանակ կպել է Ռուսաստանի կառավարող կուսակցությանը` «Եդինայա Ռոսիային», ներկա իշխանությունների մոլեռանդ քննադատ Ալեքսեյ Նավալնու մատուցմամբ: Այսինքն, այստեղ էլ սեր չեն տածում իշխանությունը վայելող կուսակցականների նկատմամբ: Ավելին, բանը հասել է նրան, որ նշանավոր «Լևադա-ցենտրը» սոցիոլոգիական հարցում էր անցկացրել, քաղաքացիներին ուղղելով հետևյալ «ցինիկ» հարցը` «Դուք համաձա՞յն եք, թե՞ համաձայն չեք այն կարծիքին, որ «Եդինայա Ռոսիան» ժուլիկների ու գողերի կուսակցություն է»: Երկրի 45 տարածաշրջանների 130 բնակավայրերի 18 տարեկան ու ավելի 1600 մարդկանց 40 տոկոսը հարցադրմանը պատասխանել է դրականորեն: Ընդ որում, պարադոքսալ իրավիճակ է ստեղծվում. պետության ղեկավարի հարգանիշը շարունակում է մնալ բարձր, իսկ ահա կառավարող կուսակցության հեղինակությունը շեշտակիորեն ընկնում է: Ռուսաստանցիների մեջ մեծ հակակրանք է առաջացնում այն պարագան, որ առավել նշանակալի կարողություն ունեցող պատգամավորների գերակշիռ մասը հենց կառավարող կուսակցության անդամ է, որոնք էլ պաշտպանում են ունևորների` իշխողների շահերը: Ավելին, իշխանական այդ ռեսուրսը նրանց տալիս է արագ ու էլ ավելի հարստանալու հնարավորություն: Այլ խոսքով, «ԵՌ»-ն քաղաքացիների կողմից դիտվում է որպես իշխանության, կառավարության բաղկացուցիչ մաս և իբրև այդպիսին դրական զեղումներ չի առաջացնում նրանց մեջ:
Կանխատեսե՞լ էր նման անկում Վլադիմիր Պուտինը` թևակոխելով իր երրորդ գահակալությունը: Ամենայն հավանականությամբ` այո: Հակառակ պարագայում ինչո՞ւ պիտի հրաժարվեր իր իսկ ստեղծած կուսակցության առաջնորդի դերից, այն հանձնելով վարչապետ Դմիտրի Մեդվեդևին, որի դիրքերը հետևողականորեն թուլանում են, և կառավարության հրաժարականի հարցը դառնում է քննության առարկա:
Այդ դեպքում ի՞նչ անել «ԵՌ»-ի հետ, եթե այն չի վայելում ռուսաստանցիների վստահությունը: Վերլուծաբաններից մեկն այդ կուսակցությունը համեմատել էր բռնակ չունեցող ճամփորդական պայուսակի հետ. դժվար է քարշ տալ, բայց և ափսոս է դեն նետել: Մյուս կողմից, հո չի կարող Պուտինը ղեկավարել պետությունն առանց կուսակցական-խորհրդարանական հենարանի: Ահա և փորձագետները առաջին պլան են մղում 2011 թվականի մայիսին այն ժամանակվա վարչապետ Վլադիմիր Պուտինի հիմնադրած հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունների կոալիցիայի` համառուսաստանյան ժողովրդական ճակատի հարցը: Միավորելով գաղափարապես ու հոգեպես մոտ կանգնած, ժողովրդի աչքում չապականված քաղաքական ու հասարակական ուժերի, անկուսակցական համակիրների, Պուտինը նպատակ էր հետապնդում «ԵՌ»-ի ցուցակով Պետդումա մտցնել թարմ ուժեր, որոնց էներգիան ծառայեր երկրի կյանքի բարելավմանը` տնտեսության արագ արդիականացմանը, սոցիալական խնդիրների արդարացի լուծմանը և այլն:
Ահա և քաղաքագետները չեն բացառում, որ արժեզրկվող «ԵՌ»-ի փոխարեն Պուտինը նշված ժողովրդական ճակատը վերաձևի նոր կուսակցության` մաքուր կենսագրությամբ, թարմ գաղափարներով, հայրենասիրական հզոր լիցքով:
Ռուսաստանում էլ են մարդիկ փոփոխություններ պահանջում, նրանք էլ են իրենց խոր հոգնածությունն արտահայտում կոռուպցիոն սկանդալների մեջ հայտնված կառավարող վերնախավից, պատգամավորներից, չինովնիկներից: Սակայն երկրում կարգուկանոն հաստատելու Պուտինի ձեռնարկած հսկայածավալ միջոցները նրանց հույս են ներշնչում, որ կգա բաղձալի բեկումների ժամանակը:

Ռուբեն ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Մոսկվա

Մեկնաբանություններ