Ահա ես քեզ փոքրաթիվ թողեցի ազգերի մեջ, և դու շատ ես անարգված։ Քո հպարտությունը քեզ վերև բարձրացրեց՝ բնակվելու ժայռերի ծմակներում, բարձրացնելու քո բնակատեղին և ասելու ինքդ քեզ.
Դո՛ւ ստեղծեցիր երիկամներն իմ, և մորս որովայնից ինձ ընդունեցիր։ Գոհություն պիտի մատուցեմ քեզ, Տե՛ր, քանզի ահեղ ու սքանչելի ես դու, սքանչելի են գործերը քո, որոնք ես շատ սիրեցի։
Տե՛ր, ինձ փորձեցիր ու ճանաչեցիր ինձ։ Դու իմացար իմ նիստուկացը, հեռվից հասկացար իմ մտածումները։ Իմ շավիղներն ու վիճակը դու քննեցիր և բոլոր ճանապարհներս նախապես տեսար։ Իմացար, որ լեզվիս տակ նենգություն չկա։
«Ո՛վ Հուդայի տունդ և Իսրայելի տունդ, դուք, որ անեծք էիք ազգերի մեջ, պիտի այնպես լինի, որ ես նույնպես ձեզ պիտի փրկեմ, և դուք օրհնություն պիտի դառնաք. քաջալերվեցե՛ք, և թող զորանան ձեր ձեռքերը»։
Ինչ օգուտ ունի քանդակված արձանը, երբ քանդակեցին, ձուլեցին այն. սուտ երևույթ. իսկ ստեղծողը հույսը դրեց իր ստեղծածի վրա` իր համար անօգուտ կուռքեր շինելով։
Թուրքիայի դիմումը БРИКС-ին անդամակցելու համար առաջ է քաշում մի շարք ընդհանուր բնույթի աշխարհաքաղաքական պրոբլեմներ, որոնք պատմականորեն կապված են իր շահերով ու աշխահագրական դիրքով երկու հզորների արանքում գտնվող կարևոր կիսահզորի վարքի, պահվածքի, մոտիվացիաների և, վերջին հաշվով, նաև նրա ճակատագրի հետ, որը շատ նմանություններ ունի պատմական Հայաստանի ճակատագրի հետ։