Ադրբեջանը մեր տարածքը մաս-մաս հափշտակում է՝ դասական կողոպուտի իմաստով, քանզի բռնություն գործադրելու անպատասխան սպառնալիքով ամեն ինչ բացահայտ է արվում...
Իգորը մեզնից հեռացավ ծանր ապրումների մեջ այն մտքով, որ Հայաստանում փոփոխություններ են սկսվել, որոնց ինքը հիվանդոոթյան պատճաով չի կարողանում ակտիվ մասնակցել։
Համայնքը զորավոր է:
Համայնքը բոզ է:
Մարդկության պատմությունը ցույց է տվել, որ ամենամեծ մարդիկ՝ իրենց համայնքի կողմից մերժվածներն են, մենակներն են, քաղաքական, հոգևոր-քաղաքական իշխանություններին հակառակ գնացողներն են:
Այն, ինչ այսօր տեղի է ունենում Հայաստանում, ինձ ինչ-որ առումով, հիշեցնում է 1991-ի «Կոլցո» օպերացիան։ Բայց հարց է առաջանում․ այդ ի՞նչ տեղի ունեցավ դրանից հետո, ի՞նչը փոխվեց...
Առաջնագծում հարաբերական հանգիստ վիճակ է, կրակոցները քիչ են, թշնամին ժամանակավորապես չի հարձակվում, և մեր հանրությունը կրկին թմրության մեջ է, կարծես ոչ մի վտանգ այլևս չկա առաջնագծում։
Իշխող վարչախումբը սկսել է դիմել կոշտ բռնաճնշումների՝ զանգվածային ձերբակալություններ, առևանգումներ, անհնազանդություն հայտնող անձանց հանդեպ անօրինական գործողություններ և այլն։
Սիրիական հակամարտությանը Ռուսաստանի անսպասելի խառնվելուց հետո բոլորը և, առաջին հերթին, Թուրքիան, տեսան, որ ռուսական ապրելաձի և պայքարի հին ալգորիթմը մնում է ուժի մեջ։
Պատմությունը ցույց է տվել, որ սովորաբար, ռուսների մոտ անպատրաստության և անկազմակերպության նախնական շրջանին հետևում են պայքարի ավելի ու ավելի կատարելագործված ձևեր ու մոտեցումներ...