Վաղուց չեմ հետևում ազգային ժողով կոչված քաղաքական կրկեսում կատարվողին։ Մամուլում նայելով, թե ինչպես է խորհրդարանական ընդդիմությունը ԱԺ-ում հետևում երեսփոխան Լուլուի՝ Լուսինե Բադալյանի առաջադրած «լրջագույն հարցի»՝ կանանց շրթունքներն անվտանգ կերպով ավելացնելու, բոտոքսի խնդրի քննարկմանը, նորից համոզվեցի, որ ԱԺ-ն դարձել է Հայաստանի քաղաքական կառավարման սայլի 5-րդ անիվը: Խորհրդարանում Հայաստանի համար ոչ մի կարևոր հարց չի լուծվում, միայն շոու են անում։ Ռոբերտ Քոչարյանի որդին՝ Լևոն Քոչարյանը, այնքան քաղաքավարի ձևով հարց ուղղեց Նիկոլ Փաշինյանին, կարծես ինքը չէր վերջերս նույն Փաշինյանին վատ տոնով «կառավարության գլուխ» կոչել։ Հերիք էր՝ Նիկոլ Փաշինյանը Մոսկվայի հանդեպ հրապարակային ձևով ռևերանս անի, որ փոխվի խորհրդարանական ընդդիմության վերաբերմունքը ՔՊ-ական իշխանության հանդեպ։

Պառլամենտական ընդդիմությունը ցույց է տալիս, որ պահանջում է Նիկոլի հրաժարականը: Ճիշտ են ասում՝ նա պիտի պատասխանատվություն վերցնի ու հրաժարական տա:

Մեր երկրի նման երկիրը, որն իր թշնամի երկրից և՛ տնտեսապես, և՛ ռազմական առումով հետ է ընկել մոտ 3 անգամ, Ազգային ժողովի պատգամավորների քանակով նույնն է, այն դեպքում, երբ Ադրբեջանում ընտրելու իրավունք ունի 6 միլիոն 421 հազար 960 քաղաքացի` Մեջլիսի 125 տեղի համար...

Հայաստանի խորհրդարանում այսօր խմբակային լյուստրացիա է։ ԵՄ-ին անդամակցելու անվան տակ հավաքվել են իրենց արևմտամետ հռչակածները, որոնք իրականում թուրքական 5-րդ շարասյան գործառույթ են իրականացնում՝ գիտակցաբար կամ անգիտակցաբար...

Այսօր, երբ հայտնի դարձավ, որ իշխող խորհրդարանական խմբակցությունը չի մասնակցելու օրենքի ուժով հրավիրված Ազգային ժողովի արտահերթ նիստին, մի քանի ուղիղ ու շիտակ հարց ուղղելու անզսպելի ցանկություն է առաջացել ընդդիմադիր երկու խմբակցությունների հարգելի պատգամավորներին...

ՔՊ-ն հայտարարել է, որ չի մասնակցելու այսօր տեղի ունենալիք օրենքի ուժով գումարված ԱԺ նիստին։ Սա, ըստ էության, ընդդիմադիր-իշխանական ֆրակցիաների ամենավերջին հնարավորությունն էր ինչ-որ հարցում առնվազն քննարկում ունենալ, քվեարկության մասին դեռ չենք խոսում...

Հիմա հիմնական թեմաներից մեկն ընդդիմության մանդատները վայր դնելու հարցն է:

Մայիսի 9-ից հանրային մեծ, ավելի ճիշտ, շատ մեծ սպասումներ կան։ Կան տարբեր պատկերացումներ, թե ինչպես պետք է իրականացնել հեղափոխությունը՝ իշխանափոխությունը...

Տեղի ունեցող խառը էսկալացիոն գործընթացների ֆոնին Նիկոլը զուգահեռ շարունակում է արհեստական թեզեր գեներացնել՝ «Սահմանադրության փոփոխության» կարևորության, «բանակի մասին վերջին տեղում խոսելու» մասով...

Ես կհրաժարվեի փակ լսումներից և վերջ: 44-օրյա պատերազմի ժամանակ էլ Նիկոլը ընդդիմության հետ հարցերը փակ ֆորմատով էր քննարկում: Հետո ասաց, որ բոլորն էլ տեղյակ էին իրավիճակից ու պատասխանատվությունը փորձեց կիսել նրանց հետ...