Այսօր ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը կհանդիպի Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Քիր Սթարմերի հետ։ Բրիտանական կառավարությունը լիովին ընդունելի է համարում Storm Shadow թևավոր հրթիռների կիրառումը Ռուսաստանի խորքում գտնվող թիրախների դեմ, սակայն ցանկանում է ուղիղ համաձայնություն ստանալ Վաշինգտոնից, որպեսզի տպավորություն չստեղծվի, թե այս հարցում դաշնակիցների միջև տարաձայնություններ կան։ Ըստ աղբյուրների՝ Բայդենը դեռ վերջնական որոշում չի կայացրել։               
 

«Շանթի ծրագրերը հեռու էին ամբոխավարությունից»

«Շանթի ծրագրերը հեռու էին ամբոխավարությունից»
28.03.2014 | 16:34

2002 թվականից ընտանիքով Հայաստանից մեկնած և այժմ Ֆրանսիայի Ստրասբուրգ քաղաքում բնակվող Արմեն Խաչատրյանը քաղբանտարկյալ, 2013 թ. նոյեմբերի 5-ին Երևանի Մաշտոցի պողոտայում ակցիա իրականացրած Շանթ Հարությունյանի մտերիմներից է: irates.am-ի հետ զրույցում Արմեն Խաչատրյանը պատմեց, որ ինքը Շանթ Հարությունյանի հետ ծանոթացել է 1989 թվականին, երբ Շանթը համաժողովրդական շարժման օրերին հացադուլ էր հայտարարել: Բացի Շանթ Հարությունյանից` նա ծանոթացել է նաև Լիպարիտ Պետրոսյանի, Վարդան Վարդանյանի, Վահե Մկրտչյանի, Հովհաննես Մկրտչյանի հետ:

«Հիմնականում ճանաչում եմ այսօրվա քաղբանտարկյալներին»,-ասաց նա: Արմեն Խաչատրյանը հիշում է, որ ինքը տասնյոթ տարեկան էր այն ժամանակ, և իրեն դուր էին գալիս Շանթի ծրագրերը, պայքարի մասին մոտեցումները, քանի որ հեռու էին ամբոխավարությունից:
«1989 թ. Հայաստանի անկախության հարցն էր դրված: Երբ Մովսես Գորգիսյանը եռագույն դրոշը բերեց Հայաստան, ինձ ավելի շատ դա էր հետաքրքրում, որ ժողովրդի ինքնագիտակցությունը բարձրանա և հասնենք անկախության: Կարևորը մեզ համար Հայաստանի անկախությունն էր, Ռուսաստանի գաղութացումից ազատագրվելը: Ժամանակին դրա համար են պայքարել Շանթի հայրը` Շահեն Հարությունյանը, Պարույր Հայրիկյանը, Ազատ Արշակյանը, Աշոտ Նավասարդյանը: Իրենք անկախության սերունդն են: Ես հավատացի Շանթի գաղափարներին, որովհետև ինքն ամեն ինչ ավելի ռեալ էր տեսնում ու արտահայտվում: Երբ կա ինքնապաշտպանվելու խնդիր, ապա պետք է ինքնապաշտպանվել: Իմ ու իմ ընկերների խնդիրն է եղել հասնելու նրան, որ Հայաստանը ստանա լիակատար անկախություն»,- պատմում է մեր զրուցակիցը: Արմեն Խաչատրյանը հիշում է, որ այն տարիներին Զանգեզուրի ժողովուրդը մեծ հույսեր է կապել Շանթի հետ:
«Իրենք գիտեին, որ, եթե Շանթն այնտեղ է, ուրեմն դժվար թե Զանգեզուրի հետ մի բան լինի: Եղվարդ, ՈՒժանիս գյուղերում մենք ընկերներով խրամատ էինք փորել, ինքնապաշտպանության խնդիր կար այն ժամանակ: Այն ժամանակ գնդակոծություններ էին լինում, և Շանթն իր ջոկատով միշտ ներկա էր լինում: Մարտական զենք այն ժամանակ ուներ միայն Շանթն` իր ջոկատով: Երևանում ստեղծվեց պաշտպանության կոմիտե, որի անդամ էին Վազգեն Սարգսյանը, Աշոտ Նավասարդյանը, այլք: Մինչև 1993 թվականը, հիշում եք, իրավիճակը լարված էր Սյունիքում, գնդակոծում էին Կապանը, և Շանթն անմնացորդ, ամենայն նվիրվածությամբ ծառայել է իր հայրենիքին»,- հիշում է Արմեն Խաչատրյանը: Այն ժամանակ, իր խոսքերով, հակաօդային պաշտպանության իրենց դասակը խփել է հակառակորդի երեք մարտական ինքնաթիռ, որից երկուսի համար պարգևատրվել են:
Արմեն Խաչատրյանը գոհունակությամբ է նշում, որ Շանթը թեև շատ աջակիցներ չի ունեցել, սակայն չի կոտրվել և իր մեջ միշտ ուժ է գտել իր գաղափարների համար պայքարելու:
«Ինքը չի նայում` ուրիշը գնահատո՞ւմ է այդ պայքարը, ուզո՞ւմ է իրեն օգնել, թե՞ ոչ: Շանթը հավատում է իր գաղափարներին և կարծում եմ, որ իր պայքարը շարունակելու է նաև այսուհետ»,- ասում է Արմեն Խաչատրյանը:

Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2170

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ