«Ուկրաինայում մարդկանց և օրգանների թրաֆիքինգից ստացված շահույթը գերազանցում է 200 միլիարդ դոլարը: Երբ խոսքը վերաբերում է այս անհավանական իրադարձություններին, և մենք ունենք տեղեկատվություն, ԱՄՆ-ի Պետդեպարտամենտն ունի տեղեկատվություն, ՄԱԿ-ն ունի տեղեկատվություն, մարդիկ իրենց գլուխները կոխում են ավազի մեջ: Կարծես թե նման բաները նրանց մոտ ջայլամի էֆեկտ են առաջացնում»,-ասել է ամերիկացի լրագրող Քլեյթոն Մորիսը «Ռիդաքթիդ» հաղորդմանը (ՀԸ-ն չիմացա, բայց առկա է տելեգրամյան ալիքի հղումը)։

…Փակում եմ աչքերս, և իմ դեմ նորից Ոսկեգետակն է, Երմոնյա տատս գետափին ծնկած բուրդ է լվանում: Ես ու քույրս ոտաբոբիկ վազում ենք գետակն ի վար ու հավաքում ջրի փախցրած բուրդը:

Անցած դարի 90-ականների սկիզբին կայացավ մեր հավաքականության բարոյական մեծ հաղթանակը։

Առայժմ ձեռնպահ եմ մնում «ՀԱՅԱՍՏԱՆ» համահայկական հիմնադրամին մեղադրանքներ ներկայացնելուց, մինչ այն պահը, երբ ստորև բերված գրության մեջ նշված հարցադրումներին հիմնադրամի գործադիր տնօրենը կտա մանրամասն ու սպառիչ պատասխաններ։ Ի դեպ, պատասխանը նույնպես հանրայնացման ենթակա է․․․

…Երբ ուշ երեկոյան ավարտվեց Հայաստանի պրոլետգրողների «Նոյեմբեր» միության Երևանի կազմակերպության ընդհանուր դռնփակ ժողովը և մենք նորից մնացինք երեքով, Չարենցն ասաց նշանակալից տոնով. -Գնանք…Հարկավոր է նշանավորել Արմենի Երևան փոխադրվելը…

Զարգացնելով Չերչիլի այն հանրահայտ միտքը, որ (http://www.irates.am/hy/1691131010) խամաճիկ և գաղութատիրական կառավարություն ստեղծելու համար պետք է անգրագետ մեծամասնություն և դավաճան փոքրամասնություն և դա պրոեկտելով Հայաստանյան իրականության մեջ, ուղղակի մի վատ, բացասական նրբերանգ է նկատվում։

Սիրտս քրքրվում է արցախցի հասարակ մարդու համար, ում երեխան սովից ուշագնաց է լինում, ով դեղի ու բուժման ճար չունի, ով կրկնակի գերության մեջ է, ու առաջին հերթին՝ տմարդի հայերի ձեռքին:

ՈՒինսթոն Չերչիլին հարցնում են․ -Պարոն վարչապետ, ինչու՞ եք գնում Հնդկական օվկիանոսի այն կողմ՝ գաղութատիրական և խամաճիկ կառավարություն ստեղծելու և Արևելյան Հնդկաստանի կառավարություն ստեղծելու համար։ Չե՞ք կարող դա անել Իռլանդիայում, որը տարիներ շարունակ պատերազմում է ձեզ հետ։

Ժողովուրդն ազգ չէ։ Երեկվա, այսօրվա և վաղվա աշխարհում պետականություն ունենալու միակ անհրաժեշտ պայմանը ազգային պետություն ունենալն է։

Սերիկի թղթերի մեջ խորհրդավոր բովանդակությամբ մի գրություն գտա. այն կարճ նամակ է և բանաստեղծություն: Գրված է ռուսերենով: Սկզբում ուշադրություն չդարձրի: Օրեր անց, երբ նորից ձեռքս վերցրի, գրավեց ուշադրությունս: Քարացած և հուզված կարդում էի: Նամակը սառել էր ձեռքերիս մեջ այնպես, կարծես զգայի Սերիկի սրտի կենդանի բաբախյունը: Ստորագրված էր՝ «Վադենիս, Մոսկվա 26/IV-1966 թ.»: