Աշխարհում չկա երկրիր, որն իր գոյության ուրույն կոնցեպտը չունենա։ Որոշ երկրների գոյության կոնցեպտն ազատ է, որոշներինը՝ սահմանափակ, բայց դա չի նշանակում, որ երկիրը պետք է զիջի և համակերպվի հարևանների պարտադրանքներին։
Բազմաթիվ ընկերներ գրում են, որ Արցախում վերջապես իշխանությունն անցավ իսկական հայերին, ովքեր դուխով են, հայրենասեր, անկախ: Չեմ վիճում, քանի որ ընտրված նախագահի մասին քիչ բան գիտեմ։
Ակնայով ռուսական օգնությունն ընդունել/չընդունելու մասին։ Նայում եմ իշխանական քարոզիչների գրառումները՝ փորձում են համոզել, իբր Արայիկ Հարությունյանը նույն բանն էր ուզում անել ու հավասարության նշան դնում Ռուսաստանի և Ադրբեջանի միջև։
Ռուսաստանի Դաշնության կառավարությունը հանդես է եկել Արցախի Հանրապետությանը հումանիտար օգնություն տրամադրելու նախաձեռնությամբ՝ հաշվի առնելով մեր հանրապետությունում ստեղծված հումանիտար ճգնաժամը:
***
Правительство Российской Федерации выступило с инициативой по оказанию гуманитарной помощи Республике Арцах в связи со сложившимся в нашей республике гуманитарным кризисом.
Արցախն ունի նախագահ՝ ի հեճուկս բոլոր դժվարությունների ու մարտահրավերների, որոնք ունեն Արցախի ինստիտուցիոնալ և սահմանադրաիրավական կերպը ոչնչացնելու առաքելություն...
Արժանապատվություն, բանական և բնական կամք ունեցող ժողովրդի մոտ կապիտուլյացիայից հետո գործող իշխանությունը կա՛մ հեռանում է, կա՛մ էլ՝ հեռացվում։
Ի դժբախտություն մեզ, դա տեղի չունեցավ ո՛չ Հայաստանում, ո՛չ էլ Արցախում։
Արցախում հոգեբանական լարվածությունը գնալով ավելի է սրվում, ինչը ավելի վտանգավոր է, քան թշնամու զենքը։ Դա էլ Ադրբեջանը ունի իր հաշվարկներում, մանավանդ որ, մենք բացարձակ ուշադրություն չենք դարձնում հանրության հոգեբանական վիճակին։
Այսօր Ստեփանակերտի սբ. Հակոբ եկեղեցու դիմաց էի: Կողքի նստարանին նստած երիտասարդը գրպանից հանեց ծխախոտի տուփը, ապա, շրջվելով դեպի ինձ, շատ բարեկիրթ տոնով հարցրեց...
Իսրայելի գործողությունները Լիբանանում հաջողություն ունեն նրա համար, որ իսրայելական կողմը լավ տեղեկացված է Լիբանանում գտնվող թիրախներից։ Հիմա կարող է մտածեք, որ դա բացառապես հետախուզական ցանցի արդյունք է, բայց՝ չէ։ Իսրայելը կարողանում է հետախուզել հնարավորինս իրական ժամանակի մեջ։