Ազատության հրապարակի պերճանքն ու թշվառությունը

Ընդդիմության էությունն այն է, որ գաղափարներ հակադրի իշխանության վարած քաղաքականությանը, ծրագրեր առաջարկի, երկիրը դրականորեն փոխելու նոր ուղիներ հրապարակի: Իսկ ինչ են անում մեզանում գործող ընդդիմադիր դիրքերից հանդես եկող կամ իրենց ընդդիմադիր համարող քաղաքական ուժերը:
Ընտրությունից ընտրություն ՀՅԴ-ն իր ազգափրկիչ գաղափարները զառամյալ գզրոցից հանում, փոշին թափ է տալիս, հետն էլ մի երկու քննադատություն ուղղում իշխանությանը, ռևերանսներ անում համագործակցության կոչ անող ուժերին, բայց դաշնակցականին հատուկ համառությամբ պնդում իր մտքի «գոհարները» որպես միասնության գրավական:
«Ժառանգությունը», որը բավականին երիտասարդ կուսակցություն է ՀՅԴ-ի համեմատ, ամեն անգամ մի նոր բան է հորինում, նոր քարոզչական հնարքներ կիրառում, ուշադրություն գրավում, բայց մինչև վերջ չի կարողանում տանել իր տկար մեջքին առած ծանր բեռը: Տպավորություն է, թե «Ժառանգությունը» ծրագիր էլ չունի, պարզապես առաջ է գնում` ոնց կստացվի ու առաջին իսկ քամուց երերում է` վերադառնալով ելման կետին:
ՀԱԿ դաշինքի և ՀՀՇ-ի «միքս» ՀԱԿ կուսակցությունը ավազակապետության դեմ պայքարը տեսնում է նույն ավազակապետության բարեկամ օլիգարխի հետ ընկերություն անելու մեջ: Ու քանի որ ժամանակ առ ժամանակ քննադատելու թիրախը տեսադաշտից հեռանում է` ինչ-ինչ պատճառներով, ողջ ուժերն ուղղում է օլիգարխիկ համակարգի կարկառուն ներկայացուցչի պաշտպանությանը յուր նախկին զինակիցներից` խմբագրելով ԲՀԿ անզգույշ «բլթոցները»: ՀԱԿ-ը, առնվազն վերջին երկու տարում, որևէ նոր միտք հրապարակ չհանեց: Թերևս միակ գաղափարը բուրժուադեմոկրատական հեղափոխության հասնելու միտքն էր, որն ընդհանարապես չդարձավ քննարկման առարկա` պատմականորեն հնացած լինելու պատճառով:
Դե, իսկ ԲՀԿ-ի մասին չարժե անգամ խոսել: ԲՀԿ-ն երկրի հզորացումը տեսնում է խիստ շոշափելի դաշտում` ընտրակաշառքների տեսքով: Օրերս ավելացավ ևս երկու «ատրիբուտ» ծառուկյանական հայրենասիրության պակերացումների շարքից` եկեղեցի և կազինո: Տարիներ առաջ մոսկվայաբնակ իմ բարեկամը պատմում էր, որ հայ քիլլերները ամեն հանձնարարությունից առաջ գնում են հայկական եկեղեցի` մոմ վառելու, որ Աստված, մեղա-մեղա, հաջողի իրենց գործը, հանկարծ չվրիպեն: Երևում է` Ծառուկյանի եկեղեցին նույն տրմաբանության մեջ է` «ռուլետկան» պտտողները նախ կմտնեն եկեղեցի մոմ վառելու, հետո կգնան ղումար խաղալու: Խիստ օրիգինալ լուծում է, խոսք չկա:
Մնաց Նախախորհրդարանը, որի առանցքում Շուշիի առանձնակի գումարտակի հրամանատար Ժիրայր Սեֆիլյանի կերպարն է: Վերջինս ՀԱԿ դաշինքի անդամ էր, բայց հեռացավ ավելի վաղ, քան մյուս հեռացածները և արդեն մի քանի տարի «Սարդարապատ» նախաձեռնության, ապա և Նախախորհրդարանի հետ ինչ-որ ծրագիր է մտմտում, որը, իր և իր համախոհների պատկերացմամբ, կարող է այլընտրանք լինել ոչ միայն գործող համակարգին, այլև ընդդիմադիր ուժերի առաջարկած գաղափարներին: Այսօր Նախախորհրդարանը Ազատության հրապարակում ակտիվ քաղաքական գործունեության հայտ կներկայացնի: Թե ինչ կտա այդ հայտը քաղաքական ուժերից հիասթափված հանրությանը, ցույց կտա ժամանակը:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ