«ԾԱՆՈԹ-ԱՆԾԱՆՈԹՆԵՐԸ»

Օրերս Երևանի Գևորգ Չավուշի անվան թիվ 188 դպրոցում տեղի ունեցավ ուսանելի ու շատ ինքնատիպ միջոցառում` «Ծանոթ-անծանոթները» խորագրով:
Սցենարի համաձայն` աշակերտները քննարկում են դպրոցամերձ տարածքի կանաչապատման հարցը, իսկ երբ բեմ են բարձրանում կերպարանափոխված «ծառերը»` համապատասխան տերևազարդ պսակներով ու հանդերձներով` սոսի, կենի, ընկուզենի, ծիրանենի, եղրևանի, կեչի, զրույցները հասնում են մինչև Սոսյաց ու Ծննդոց անտառ: Հնչում են ավանդապատումներ, հին ու նոր իմաստություններ, պարզ ու օգտակար խորհուրդներ, որ միշտ էլ պետք են մատաղ սերնդին: Յուրաքանչյուր «ծառ» պատմում է իր մասին։ Խորհրդանշական էր նաև «Մեր մոլորակը» երգը: Բեմը զարդարված էր աշնանային անտառի գույներով, իսկ անտառային ձայները կենդանի ու խորհրդավոր էին դարձնում միջոցառումը:
Միջոցառումը եզրափակեց «սոսին»` հայկական ամենաերկարակյաց ծառը. «ՈՒրախ եմ, եթե մենք` բույսերս, ստիպեցինք բոլորին այսօր մի քիչ խորհել: Ապրել չքանդելով, այլ արարելով, հավատացեք, շատ ավելի հետաքրքիր է»: Մեր օրերում, երբ թիվ մեկ խնդիրներից է կանաչ տարածքների պահպանման հարցը, ծառերը, բնությունը, իհարկե, ասելիք ունեն:
Դպրոցի տնօրեն Վարդիթեր Խաչատրյանը պաշտոնավարում է ընդամենը մի քանի ամիս, և մեծ հայդուկի անունը կրող դպրոցն այս ընթացքում հասցրել է աչքի ընկնել հետաքրքիր ու բովանդակալից բազմաթիվ միջոցառումներով, որոնք միտում ունեն ճիշտ ուղղորդելու և դաստիարակելու մատաղ սերնդին:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ