Տպավորություն է, թե Հայաստանում բոլորը բոլորին մեռած տեսնելու երազանք ունեն
21.01.2020 | 00:41
Երբեմն ինձ թվում է, թե մեր հասարակությունը հիվանդ է: Գնահատականս, այո, խիստ է, բայց իրականությունից հեռու չէ: Դեռ մի կողմ թողնենք, որ մայրը երեխային հաջորդ օրվա դասերին նախապատրաստելու փոխարեն կարող է ժամերով այս կամ այն բողոքի ակցիաների ուղիղ եթերը դիտել, մի կողմ թողնենք, որ կենսաթոշակի անցած տարեցները թոռների հետ զբոսնելու փոխարեն նախընտրում են տուրք տալ «ֆեյք-նյուզին» ու փառք տալ օրվա իշխանություններին, մի կողմ թողնենք, որ երիտասարդ աղջիկներն ընկերուհիների հետ ավելի հետաքրքիր ժամանակ անցկացնելու փոխարեն կարող են ամենատարբեր մեկնաբանություններ թողնել «նոր» Հայաստանի, փրկիչ իշխանությունների մասին ու իրենց «հեղինակավոր» վերլուծությունը տեղադրել այս կամ այն լրատվամիջոցի իրապես արժեքավոր հրապարակման ներքո: Բայց երբ չարախնդում են մահացած մարդու հետևից կամ իրենց համար տհաճ ու անընդունելի մարդուն մահ ցանկանում, նշանակում է՝ հասարակությունը հոգեբանական լրջագույն խնդիրներ ունի: ԱԱԾ նախկին տնօրեն Գեորգի Կուտոյանի հոգեհանգստի արարողությունն ուղիղ եթերով լուսաբանում էր մոտ 10 լրատվամիջոց, որոնց մեկնաբանությունների դաշտում բանականությունից դուրս կարծիքների տարափ էր: Ինչպե՞ս կարող է ոստիկանության աշխատակիցը ընկերոջ մահը սգացող Հրայր Թովմասյանի հասցեին ասել, թե` պատրաստվիր, հաջորդը դու ես: Ինչպե՞ս կարող է երիտասարդ աղջիկն ուղիղ եթերի կադրում տեսնել ՀՀԿ-ական նախկին պատգամավորներին ու գրել՝ «հերթով բոլորդ էդպիսի դագաղում եք լինելու»: Սրանք ընդամենը երկու օրինակ են, ցանկը շարունակելի է, օրինակները՝ ծայրահեղ ցավալի մեկը մյուսից: Տպավորություն է, թե Հայաստանում բոլորը բոլորին մեռած տեսնելու խոր մոլուցք, երազանք ունեն: Ակամա հիշեցի 2018-ի իշխանափոխության օրերին պատգամավորներ Արմեն Աշոտյանի, Սամվել Ֆարմանյանի, Էդուարդ Շարմազանովի անուններով կապված սև ժապավենները: Հենց այդ օրերին «հանդգնեցի» դատապարտել երևույթը, որովհետև, մորս ասած, «Աստծուն դժարեկան» բաներ չպետք է անել: Նույն կերպ դատապարտել եմ նաև Սահմանադրական դատարանի շենքի առջև դրված սև ժապավեններով ծաղկեպսակը: Ամեն անգամ նմանատիպ գրառումներից հետո ծանոթներս, հարազատներս ու ընկերներս հանդիմանել են, թե ինչու եմ «պաշտպանում» Շարմազանովին, Աշոտյանին կամ ՍԴ անդամներին: Ամեն անգամ մեծագույն համբերությամբ արձագանքել եմ, որ մարդուն կյանք տվողն Աստված է, ու Աստծուն բնավ դուր չի գալիս, որ «խառնվում են իր գործերին»:
Մարդուն կարող եք քննադատել, դատապարտել, եթե կուզեք՝ վիրավորել, բայց Աստծո տված կյանքն առնելու իրավունք չունի ոչ ոք, դատաստանը որևէ մեկը չպետք է իր վրա վերցնի: Նույն բանն ասել եմ նաև այն ժամանակ, երբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի անունով Գյումրիում շիրմաքար էին տեղադրել: Եվ ինձ համար բնավ տեղին չէ այն արդարացումը, որ եթե իշխանությունների թողտվությամբ նախկինների անունով «սև ժապավեն» են փակցրել, ապա Փաշինյանի «շիրմաքարը» դրա «ակն ընդ ական, ատամն ընդ ատաման» պատասխանն է: Ոչ, ու կրկին ոչ, անթույլատրելի վատ երևույթի մեկ այլ դրսևորում է դա, որ եկավ խորացնելու հասարակության մեջ առանց այն էլ արմատավորված ատելությունն ու մարդկանց բաժանեց «սև ժապավեն կապողների» ու «շիրմաքարեր տեղադրողների»: Օրվա իշխանությունները, որոնց ուսերին է դրված հասարակության առողջացման օրհասական խնդիրը, մի պահ պետք է կանգ առնեն ու իրենք իրենց հարց տան՝ ինչու՞ այսպես եղավ, ի՞նչն էր պատճառը: Գուցե «սև ժապավեններից» սկսվեց ամեն բան, գուցե՝ ավելի վաղ, ես չգիտեմ, բայց այն, որ այս ամենի դեմն առնելու համար գրեթե ոչինչ չի արվում, փաստ է: Ազգային ժողովում ատելության խոսքն ու անհանդուրժողականության մթոնոլորտը թոթափելու համար հանձնաժողով է ստեղծվել: Գլխավոր խաղացողները իմքայլականներն են, որ սոցիալական ցանցերում հայհոյողներին մեղադրում են ատելություն քարոզելու մեջ, բայց վարչապետ Փաշինյանի «թաթիկները կկտրենք, ծնոտներին կխփենք» խոսքերն ատելություն պարունակող «մեսիջ» չեն համարում:
Գեորգի Կուտոյանի դիակը դեռ չսառած՝ քաղաքական դաշտում իրական գզվռտոց էր տիրում: Չհարգելով նրա մտերիմների, ընկերների վիշտը՝ ով ինչպես ասես շահարկեց մահը, քաղաքական ինչ գնահատականներ ասես, որ չտրվեցին: ՈՒ եթե այսպիսին է մեր քաղաքական դաշտը՝ անամոթ, վիշտը չհարգող, սգի ժամանակ ինքնագովազդով զբաղվող, ապա հասարակությունը, պարզ է, էլ ավելի է անդունդը գլորվելու ու խեղվելու: Սթափվե՛ք:
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
Տարածաշրջանային
