Մեր գեղեցիկ ու հին լեզուն մեր հայրենիքն է, որը մեզանից ոչ-ոք չի կարողանալու խլել:

Այսպիսով, մեր սերունդը նույնպես ականատես եղավ հայ ժողովրդի հերթական գաղթին և ցեղասպանությանը։ Ո՞վ կսպասեր, որ այն սահմռկեցուցիչ պատմությունները, որ լսել էինք մեր մեծերից, 21-րդ դարում, մեր աչքի առաջ կկրկնվեն, և մենք, իբր ունենալով պետություն, զինված ուժեր՝ անօգնական, ընդամենը դիտորդի կարգավիճակում կլինենք։ Եթե, ավելի քան 100 տարի առաջ, ցեղասպանություն կազմակերպիչներն ու իրականացնողները երիտթուրքերն էին, ապա այսօր կազմակերպիչները քպ-ական երիտհայերն են, իրենց գարշապետի գլխավորությամբ, իրականացնողները՝ նրանց դաշնակից ադրբեջանցիները։

Ու ինչքա՞ն իմբեցիլ պետք է մարդ լինի, որ Արցախում տեղի ունեցող ցեղասպանության ֆոնին ասի՝ Հայաստանում Ռուսաստանը հեղաշրջում է անում։

Թուրքական մեդիաներում ակտիվորեն շրջանառվում է «Երրորդ ղարաբաղյան պատերազմ» սահմանումը։

Չի բացառվում, որ ինչպես 2020-ին, այնպես էլ այսօր, սկսված պատերազմը պայմանավորված էր։ Այն, ինչ մինչև վերջ չհաջողվեց 2020-ին, այն է՝ Արցախի ամբողջական հանձնում, փորձ է արվում իրականացնել այժմ։

Անլուրջ է մեր հասարակությունը։ Չի լրջանում և, կարծես, դրա հույսն այլևս չկա: Իսկ մշտական անլուրջը, անսթափը, ոչ խոհեմը պարզապես ապուշն է: Այո՛, ընդհանրական մեր վիճակն ապուշության շրջագծում է:

Երեկ և այսօր երեկոյան որոշեցի մի քանի ժամ «Հ1» դիտել: Վստահաբար կարող եմ ասել, որ հանրային հեռուստաընկերություն նայող, չձևավորված աշխարհայացքով միջին վիճակագրական յուրաքաչյուր մարդ, մեկ ամիս հետո կդառնա անհայրենիք, անսկզբունք, դավաճանության և աբիժնիկության հակումներով նիկոլանման էակ:

Նախ՝ ընդդիմությունը տրվեց գայթակղությանն ու ժողովրդին սկսեց անվանել «ժեխ»: Բնականաբար, դա աննկատ չմնաց իշխող ուժի կողմից ու դա դարձրեց հաղթաթուղթ իր համար և իրավացի էր. ժողովրդին չի կարելի անվանել «ժեխ», որովհետև ժողովուրդն է իշխանության աղբյուրը։ Ընդդիմությունը հասկացավ և, ըստ էության, հիմա իր խոսույթից հանել է դա։

Ոչ մի պարագայում և ոչ մի կերպ չի փոխվելու հետևյալ քաղաքական իրողությունը. Երևանի 824.000 ընտրողներից այս ընտրությանը մասնակցել է 234.000-ը...

Պոստուլատ N1 Մարդկանց մեծ մասը չմասնակցեց ընտրություններին, որովհետև հույս չունեին, որ ընտրություններով կարելի է իրավիճակ փոխել։ Այդ համոզմունքը ջարդվեց։ Հիմա այդ հույսը ծնվեց։